-Hüzün (Yüreğinize Nakşetmesi Dileğiyle)...

TADI YOK ARTIK

Bazen insan  dertleşecek
Bir çift göz, yürek arar ya
Arar ki yanar yüreği
Şimdi ben derdimi kime anlatsam
Bir sürü şeyler söyler
Ama belki bir gün...
Kendime diyom
Güzel günlerde uğrar bana
Lakin uğramıyor be gülüm ...

Benimde senin gibi hiç birşeyim yok
Yaşarken ölmek bu olsa işte...
Neyse işte...
Hayatta bir başıma kala kaldım.
Hani derenin içine kağıttan bir gemi atarsın ya
Ordan oraya savrulur ya o kağıt
Işte bende kağıttan gemi gibiyim...
Sonra;
Bir peri kızı
Beni tuttu çıkarıverdi
O suyun içinden
Öyle kocaman masmavi gözleri
Aynı mavi denizler gibi
Sonra;
Ben ona tutuldum biliyon mu?
Bütün hayallerim de o vardı
Sonra bir rüzgâr daha estti
Ama fırtınadan daha güçlü
Beni kağıt gibi savurup gitti,
Bir daha savurup gitti.
Garibanlık ruzgarıydı o da
Ama sen şimdi soracan
Garibanlık nedir diye
Bilmesen de olur...
Ben gene direndim biloyon mu?
Öyle kolay pes etmedim
Garibanlığın ağzını yüzünü dağıttım
Dağıttım ama;
Benimde pek  saglam bir yerim kalmadı be gülüm
Ben onun ağzına ağzına vurdum
O benim kalbime kalbime vurdu
Aylarca,yıllarca peşinden koştuğum
Hayalini kurduğum
Uğruna ne cefalar çektiğim
Gözleri mavi denizlere benzeyen kız
Savurdu beni
Rüzgarıyla küllerimi dört bir yana
Işte ondan hicbirseyin tadı yok
Ne yediğim ekmeğin
Ne de ictigim suyun
Altın gibi kalbi varsa da
Hiç birşeyin tadı yok
Aldığım nefesin tadı bile yok
Alsa rüzgâr savursa beni
Dört bir yana dağılsa kalbim
Toprak olsa bedenim çiğnesen
Üstünden yürüsende
Tadı yok artık...