ေက်ာင္းဆင္းတဲ့ထိ အနားမွာ လူက မစဲႏိုင္ေသး ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုသြားရဦးမွာမို႔ လူအုပ္ကိုတိုးေဝွ့ပီး အတင္းထြက္ေျပးလာခဲ့ရသည္ ကားေပါ့ေရာက္မွသာ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့သည္ သိပ္စပ္စုတဲ့လူေတ ဟန္မပ်က္ကားေလးေမာင္းကာ coffee shop ေလးကိုသာတန္းလာခဲ့လိုက္သည္ ဆိုင္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားျမင္ၿပီးအေျပးထြက္ႀကိဳတဲ့ မန္ေနဂ်ာ ကို မင္းေမာင္ ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့သတိုးခကိုျမင္ေတာ့ အံ့အားသင့္ကာ အာေစးမိပီးေက်ာက္႐ုပ္ဖစ္သြားပံုရတရ္ သူ႔ကိုေက်ာ္သြားလိုက္ပီး ဆိုင္ထဲဝင္ကာ coffee bar ေလးေ႐ွ႕ထိုင္ပီး ရန္သူေတာ္အေမာင္ အာကာမင္းသန္႔ကို ႐ွာေဖြပါေတာ့တရ္ accident ေၾကာင့္ေသရသည္ဆိုေသာ္လည္း ကားမွာ အာကာ ရဲ႕ကားျဖစ္တရ္ brake ေပါက္လို႔ brake ဆြဲမရဖစ္ပီး ကားမွာအရိွန္မထိန္းႏိုင္ပဲ လမ္းေဘး ဓာတ္တိုင္ကို တိုက္မိၿပီး ေသခါနီ ၾကားလိုက္ရတဲ့ စကားေၾကာင့္ ဆက္ကိုရဲမွာ အၿငိဳးႀကီးစြာ မကြၽတ္ပဲေနခဲ့ရသည္ ဆက္ကိုရဲေသဆံုးၿပီးေနာက္ၿပိဳင္ဘတ္မရိွ ႐ွမ္း႐ွမ္းေတာက္ေအာင္ျမင္လာခဲ့တဲ့ အာကာ အၿငိဳးႀကီးစြာလက္စားေခ်ရန္ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ မင္းလံုးဝက်႐ွံုးရမရ္အာကာ
...
ေက်ာင္း ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ စားပြဲခံုေပၚ ေရာက္ေနတဲ့ ပန္းနဲ႔ေခ်ာကလပ္မ်ား V day လည္းမဟုပ္ရပါ
"Hello ငါက သက္ခ မင္းေဘးနားထိုက္ေပမဲ့ မင္းနဲ႔ မိတ္မဆက္ရေသးဘူး မင္းက ရဲသြင္ကိုပဲ စကာေျပာတာ ငါ့က်လွည့္ေတာင္မၾကည့္ဘူး"
ဆူပုပ္ပုပ္ႏွင္ေျပာလာေသာ မေန႔က ေနရာဝင္ထိုင္မွာစိုးလို႔ေျပာေပးတဲ့ ေကာင္ေလး သတိုးခက အဖတ္မလုပ္လို႔ ေက်နပ္ဟန္မတူ သို႔ေသာ္လည္းသူငရ္ခ်င္းစိတ္ဓာက္ေလးကိုေလးစားမိတရ္
"Hello သက္ခ ပီးေတာ့ sorry "
"အမ္း ဒါဆို ငါတို႔သူငရ္ခ်င္းဖစ္သြားပီေေပါ့ "
"အမ္း ဟုပ္တရ္ "
အသားကုန္ျပံဳးျပေနေသာ သက္ခကိုၾကည့္ၿပီး ေရးေရးေလး ျပံဳးလိုက္သည္ေခ်ာကလက္နဲ႔ပန္းေတကို ႐ွင္းပီး ေနာက္ စာပြဲခံုေအာက္ လြယ္အိတ္ထည့္ရန္အၾကည့္ စာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္က ေနရာယူထားတရ္
မလြယ္ပါလား
YOU ARE READING
နတ္ဆိုးေလးရဲ႕ ကလဲ့စား
Fanfictionနာက်င္မႈနဲ႔ေသဆံုးလိုက္ေတာ့ ဆက္ကိုရဲ အတၱႀကီးစြာနဲ႔ နာက်င္လိုက္ပါ သတိုးခ ခ်စ္ပါတရ္ ဒါေပမဲ့လို႔ေပါ့ ေနရဲသြင္ ခ်စ္တရ္လို႔ပဲမင္းသိထားလိုက္ အာကာမင္းသန္႔