Lovely tears [spaze fanfiction!]

[8]

''Het spijt me''
Ik laat haar weer los en laat haar naar binnen.
Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat ik een paar appjes heb in de groeps app (N/v, Melle en Sem)
(Ik doe de app weer op deze manier aangezien dat makkelijker is)
Nv 💛: Hey J/n waar ben je?
Melle 🤪: hoezo ben je niet in de les?
N/v💛: J/n?😔

Ik besluit gewoon te antwoorden alsof er niks aan de hand is hoewel dat niet heel gemakkelijk gaat.
U: thuis🙄
Sem(c)🙂: hoezo?
N/v💛: why?!😳
U: gewoon🙄🙄
Melle🤪: Alles oke?
U: ja prima!
Sem(c)🙂: Zeker?🙄
U: ja.

Ik doe mijn telefoon weer weg en ga ook naar binnen.
Het lijkt me het best om er niet moeilijk over te doen en mijn moeder te gaan helpen.
Ik moet toch ooit mijn spullen inpakken.

Als ik net al mijn spullen heb ingepakt en de laatste doos mee naar buiten neem zie ik Sem staan.
''Wat doe jij hier?''
Ik probeer hem niet echt aan te kijken en gewoon verder te lopen maar uiteraard overkomt mij het
Dat ik de doos vlak voor de verhuiswagen bijna laat vallen en de helft op de grond valt.

Ik zucht en zet de doos neer.
Ik begin met de spullen er half in te gooien en merk dat ik steeds gefrustreerder raak.
Ik wil niet weg, ik kan doen alsof het me allemaal niet uitmaakt maar ik wil gewoon niet.

''Gaat ie?'' Sem helpt me opeens met de laatste spullen en helpt me daarna omhoog.
''Jawel.''
''Eerlijk?''
Ik zucht en antwoord ''ja'' voor de tweede keer.
Het gaat eigenlijk totaal niet maar ik wil hier niet een potje dramatisch gaan doen.

''Waarom ben je hier nou dan?''
''Nou heb je nog even tijd?''
Ik draai me om naar mijn moeder die ja knikt en volg Sem dan.