Love Between Hate

Simula

Simula - #LBH

Almira Dianne  Point Of View

"ang ganda niya pre" bulong bulongan ng mga lalaking na lasing sa kabilang table. Halos lahat sila nakatingin saakin.

"artista ba siya?"

"siguro? Ang ganda niya nga eh"

Sanay na ako na pinag uusapan ako.

"diba engaged na siya?" sabi nung babaeng halatang inggit na inggit saakin.

"eh ang bata niya pa? Para iengaged?" halos lahat ng tao ako ang pinag uusapan. ano pa ba ang pinag bago? Kahit saan ako pumunta lagi akong pinag uusapan.

"bigla ka nalang nawala" reisselle. Ang kaibigan kong bakla, tsaka ako umupo sa tabi niya

"nag c.r lang ako medyo nahilo kasi ako" tsaka kami nag katinginan. Ang weird

"wait? Araw araw naman tayo nag babar ah? Bat ngayon ka lang naging ganyan?" siguro kulang sa tulog?

"kulang sa alak siguro?" sabay kami tumawa

"buti hindi ka hinahanap ng magaling mong fiancé?" speaking of the devil

Carlos

  It's already 1am where are you?

Just wow? Ngayon lang siya nag alala saakin?

me

Anong bang pakealam mo.

"let's go home. I'm tired" sabi ko sakanya na ine enjoy ang pang lala lake kanina pa. Kung pwede lang talaga mag hanap ng lalaki na mapapangasawa ngayon ginawa ko na.

"nag eenjoy pa ako eh"

"edi mau una na ako bye" tsaka ako nag wave sakanya at umalis medyo tipsy na rin ako. Palabas na ako ng bar ng biglang may nag harang saakin na medyo familiar

"almira Wala bang hahatid sayo?" john? Di ko na siya sinagot at dirediretso nalang ako medyo lasing na siya. Ng bigla niya ako kinapitan sa braso.

"aanooo ba---- masakit johnn---bitawan moko" pero hinila niya parin ako, wala akong lakas. Kasi medyo na hihilo na ako. Pumipiglas ako pero nang hihina ako. May nakita akong lalaking palapit

"tulo--ngan niyo----ak--oo plea--se car--" yun ang huli kong nasabi ng biglang may sumuntok kay john. hindi ko parin makita yung lalaking tumulong saakin. ng bigla niya akong binuhat na parang bagong kasal. Alam ko ang amoy na to kilalang kilala.

"carlos?" hindi ko na alam sususnod na nangyari. Dahil nawalan na ako ng malay este nag katulog na ako panigurado.

Nagising ako na masakit ang ulo ko. Bat andito na ako sa bahay? Anong nangyari kagabi? Tsaka ako napatingin sa phone ko nakanina pa kaka alarm.7:25 na may meeting pa ako ng 8:30. Tsaka ako bumaba at dali dali lumuto ng breakfast ko. Asual wala naman kaming yaya dito sa bahay eh ayaw ng magaling kong fiancé.

"bat di mo ako ginising?" galit kong sabi sakanya. Pero wala parin siyang imik gosh. Ihate this life.

"look" tsaka niya inabot saakin yung salamin tsaka ko tinignan yung mukha ko na mukhang sabog!! Kadiri. GRRR!!

"idont fuckin care carlos im sayi--" tsaka siya tumigil sa pagkain at tumingin saakin alam kong galit nanaman siya halata naman.

"sa susunod na iinom ka make sure na uuwi kana kaya mo hindi yung papatawag ka pa sa bouncer para sunduin kita na kikipag landian sa ibang lalaki" nagulat ako sa sinabi niya. Tsaka nag sink in sa utak ko na siya pala sumundo saakin?

"edi sana hindi mo na ako sinundo diba?" tsaka siya tumayo at hindi na umimik. Pano nga ba kami humantong sa gantong sitwasyon? Ganto kasi yun

flashback

ano ba ginagawa namin dito ni Mamita sa mansyon ng Montenegro? bakit ba ako kinakabahan? hindi naman eto ang first time ko rito, pero iba to ngayon. eh may dala kaming maleta. bumugad saamin ang dalawang katulong habang bitbit naman ni yaya ang mga maleta

"mam good evening po dito ho tayo" kung tutuosin mas maganda ang mansyon namin dito. pinaupo kami ng dalawang katulong sa couch

"mamita sino ba--" tinignan ako ng masama ni mamita kanina pa ako mapapanisan ng laway dito.

"almira" mahinahon na saway saakin ni mamita. Kanina pa talaga ako kinakabahan ano ba kasi gagawin namin dito?

"oh corazon. Mabuti at nakapasyal ka ulit dito"

"hindi na ako mag tatagal alejandra. Iiwan ko muna ang apo ko dito. Tulad ng pinag usapan natin" tsaka ako napatingin kay mamita. Sabi ko na eh.

"mamitaaa ayoko. Mamita" napakapit ako ng mahigpit kay mamita pero hinila ako ng bodyguards nila donya alejandra. Alam kong hindi maganda ang trato ng mamita ko saakin pero ayaw ko mag isa dito. Biglang kinapitan ni mamita ang mukha ko. Naiiyak na ako

"dito ka nararapat." anong ibig sabihin ni mamita? Tsaka siya umalis.

"ipasok siya sa kwarto." sigaw ni donya alejandra sa mga katulong niya.ang sungit niya. Ang sama sama niya. Tsaka ako hinila ng mga katulong.

Isang buwan bago ako tuloyang nakalabas sa loob ng kwarto. Iyak lang ako ng iyak.

"ako nga pala si ford" bumungad saakin ang batang lalaking may kapit na lollipop.

"ako si almi---" ng biglang hinila ni donya alejandra si ford. Palayo saakin.

"huwag kayong lalapit sakanya" sabi ni donya alejandra sa

End of flashback

Tandang tanda ko bawat detalye ng nangyari. Doon nag simula ang kalbaryo ng buhay ko. Ilang buwan ako nag hirap.

Agad ko kinuha ang susi ng sasakyan ko pang sampu ko na ata tong sasakyan na to. Pake ko? Si carlos naman bumibili.

Flashback

Dumating ang araw na pinaka hinihintay ko ang maka alis na ako sa bahay ng mga Montenegro. Pinangako sa sarili ko na gaganti ako sakanila.
tumakas ako sa Mansyon ng montenegro. 1 taong pag hihirap. Nag sikap akong mag aral dahil sa tulong ng madre sa ASOLC

Magbabayad si Donya Alejandra sa ginawa niya saakin.

End of flashback

----------

No hate just love

Like (malaking tulong po ito para maimprove ang aking skills sa pagsusulat ng storya.)

Vote (magiging inspirasyon ko po ang bawat vote niyo saaking ginawang storya)

Comment (ito ang magiging baseyahan ko upang mas butihin pa ang magiging takbo ng ginagawa kong storya)