Fnaf Foxy'nin hayatı 2

KAÇIŞ

  Bu cümle ile dona kaldık. Herşey bitti mi? Yenilmiş miydik? Hayır! Hala bir umut vardı!!!

  Küçükken hatırlıyordum da, babam kolilerin içinde fnaf robotlarının peluş oyuncaklarını saklardı...

  Koca kutu tek seferde yırtıldı. Hiç durmadan önüme geleni atmaya başladım. Ve o... Onu tuttum. Hızla arkama döndüm.

-"Şimdi gül bakayım!!!" SpringPlush'u Puppet'a tuttum!

  Gözleri düzeldi. Bana garip garip bakıyordu. Arkamı göz ucuyla gördüm. Diğer plushlar Ennard'ı kovalıyorlardı. Elimdeki de ağazını hızla açıp kamaya başladı, arkadaşları gibi. Bıraktığım gibi pislik robota vurmaya devam etti...

  Daha fazla dövüşemezdik. Zaten düşmanlarımız kaçmıştı...

-"Foxy!!!"

  Springtrap'tı bu. Sinirle üzerime koşuyordu.

-"Seni -küfür :) - !!! Senin yüzünden Chica ölüyor!!!"

  Kardeşim ve arkadaşlarım dururken ben yanından yavaşça geçtim. Birşeyler yapacağımı anlamıştı galiba, çünkü susuyordu. Yavaşça Bonnie'nin çadırına girdim. Eski sevgilim uzunca, tahta bir yataktaydı. Yanına çömeldim. Artık arkamda hiç mırıldanmalar yoktu. Bundan da yararlanarak koliyi açtım. İçinden Plush Chica çıktı ve yatağa zıpladı. O son ümidimdi...

  Ne yazık ki korktuğum şey başıma geldi. Hiçbir şey olmuyordu. O kadar güvendiğim Plush beni hayal kırıklığına uğratmıştı.

-"Demek bu kadar..." Springtrap'ın gözleri adeta kararmıştı. Elleri kafamı sardı aniden, bir yılan gibi. Yukarıya doğru hızlı bir hamle yaptı. Sarsıldım. Parmaklarının arasından o korkunç yüzü görebiliyordum...

ÇAATTTT!!!

  Bunu yapma gereği duymuştum. Bonnie'ye... Vurduğum tekme ile ağlak robot Chia'nın üzerine düşmek üzereyken durdu. Fakat dudakları artık değmişti!!!!

  Eski sevgilim çığlık atarak uyanırken, saf tavşan ise ağızından köpükler çıkararak bayıldı.

-"Az önce ne... ne oldu.... O.... Öpmek.... ve ben.... ??????"

  Springtrap beni bırakmış, diğerleriyle ilgileniyordu.

-"Foxy! Ne olursa olsun cezalandırılman gerek." dedi sakince bana dönerek.

-"Fakat o bir sürümüzü kurtardı."

  Springtrap'ın gözleri adeta parladı.

-"SPRİNGPLUSH!!!!!!!!!!"

   Hızlı bir şekilde yanına zıpladı ve sarıldılar.

-"Kardeşiiimmm!!!"

  Evet hikaye iyice boka sarıyordu. İlk önce Foxlia ile ben, sonra Nightmare ile biz, sonrasında Baby ile üçümüz, daha sonrasında Springtrap ile dördümüz, ve son olarak PlushTrap ile beşimiz kardeş çıktık! Kaç kişiydik lan biz bu evde???!!! Bıkmıştım artık. Yani baba, kaç çocuğun oldu???!!!! Daha var mı, ha???!!! Bırakın onu, doğum sıralarında annemizin -tabi tek bir kişiyse...- karnı altı defa kesilmiş olmalı! Tabi hepsi de robotlara kurban gitmiş... Başka kardeşimiz olamaz herhalde!!!!

-"Foxy, ben üzgünüm..."

  Evet, bu tanıdık Chica sesi beni düşuncelerimden sıyırdı.

-"Asıl ben üzgünüm..."

  Daha sözümü bitiremeden yanağımdan öptü. Yani şey diye değil.... Sadece hani filmlerde eski sevgililerin ayrılış sahneleri gibi... Arkadaşça...

-"Biz gidiyoruz....!!!!"

Bölüm 4 bitti....