CHAPTER ONE
"Ako yung tipo ng babae na hindi basta basta naniniwala sa mga nakikita ko.. Ako yung tipo ng babae na sigurado sa lahat ng bagay.. Pero bakit sa pagmamahal nagbago ang pananaw ko sa buhay?"
Ako nga pala si Klevoun Mariz Doronilla, 15 yrs. old,isang normal na teenage girl. Hindi mayaman hindi rin mahirap.Nasa gitnang level ang estado ng pamumuhay ang meroon ako. Pero eto ako ngayon nakapasa sa Paristen Emerald University Bilang isang scholar sa school na iyon..
Klevoun Pov
"Anu ba yan mukhang maliligaw pa ata ako.. Tama ba itong nasakyan kong jeep??!"Nagtanong na lng ako kay kuya driver...
"Manong! malayo pa ba yung PEU??"
Aba't di sumasagot si Manong.. Kaya inulit ko.This time Mas nilakasan ko pa
"MANONG! MALAYO PA BA YUNG PEU??!!"
"Ayy nako iha nakalagpas na diyan lng sa kanto lakarin mo na lng"
"Anak nmn ng siopao oh.. Kung kelan First Day pa ng klase!"
Napatingin ako sa orasan ko..
"8:00 na! Patay ako neto pag dating ko dun"
Kaya tumakbo ako ng mabilis hanggat sa makakaya ko.. hanggang makarating ako sa gate sinalubong ako ni manong guard..
"Naku iha! late ka na sa Flag Ceremony niyo! Andun na sila lahat sa mga classroom nag Orientation na sila siguro"
"Oo nga po manong guard.. nakalagpas po kce ako bago lng po kce ako dito eh"
"Naku ganun ba ? bilisan mo na para maka abot ka pa"
"Sige po.. Salamat"
Pag pasok ko sa loob nagulat ako wala na ngang mga studyante dito.. kaya kumaripas ako ng takbo papuntang classroom.. Nasa kabilang building ang classroom ko 3rd floor..
ANg bilis kong tumakbo.. nang makapunta ako sa kabilang building agad akong pumunta sa Elevator at sumakay para mabilis.. Oh diba ang sosyal ng school ko?
Ang Paristen Emerald University Ang isa sa mga pinakamayamang school dito sa Pilipinas. Kaya wag na kayong magtaka kung may Elevator sila dito..
Pagbukas ng elevator.. sumakay agad ako.. Pag dating sa second floor may lalaking sumakay..Sobrang gwapo niya. maputi, matangkad, matangos ang ilong, bagay na bagay sakanya ang kanyang buhok, at ang gaganda ng mga mata niya
"Miss pindutin mo na yung elevator! bilisan mo nagmamadali ako late na ko sa klase ko!" galit na sabi niya.
Kaya bigla akong natauhan sa pagkatulala sa kanya. pinindot ko agad yung elevator button para mag sara iyon
"Nako ang sungit nmn nito. sayang ang gwapo" sabi ko sa isip ko.
Pagbukas ng elevator.. agad akong lumabas at nakasabay kami ng gwapong sunget.. At di ko namalayan na may dala pala siyang hot choco at natapon yun sa damit ko..
"Aray! Aray! Ang init!"
"Nako anu ba yan nakikipag sabayan ka pa kce eh!"
"Ako na nga yung natapunan ng hot choco mo eh ikaw pa galit?!"
"Edi sorry na. babayaran ko na lang yang damit mo.. kahit anong brand pa yan"
"Ang hapdi ng braso ko huhu"
"Halika na nga sa clinic palagyan mo ng yelo dun"
Hayyss.. first day of school ko eto ngyayari saakin .Pero okey na din toh nakakilala ako ng gwapo ahaha.. kaso sayang toh masungit nmn hmmp.. Pero infairness Gentleman pala ang isang toh. dahil sya ang may buhat buhat ng mga gamit ko papunta kami ng clinic.
At pagdating namin dun sinalubong kami ng nurse doon.. at ang ganda niya huh.. Nung umulan ba ng biyaya ng kagandahan at kagwapuhan dito bumagsak lahat?
"Ayy sir john! ano pong nangyari?" sabi ng nurse
"Napaso siya ng hot choco sa braso. pakilagyan niyo na lng ng yelo" Sabi ni gwapong masungit
"ayy sige.. ako na bahala sa kanya" sabi ng nurse. at agad akong inasikaso nito.
John pala ang pangalan ng gwapong masungit na toh.. Pero bkit sir ang tawag sa kanya dito? nacurious tuloy ako kaya nagtanong na ako sa nurse
"Miss nurse.. Bakit niyo po tinawag na Sir John yung lalaking yun? "
"Nako iha. Hindi mo siya kialala?"
" Hindi po eh . Bago lng po kce ako dito . bkit po ba? sino ba siya?"
" Siya si John David Ladines. Anak siya ng May-ari ng Golden Fragrance Company. Isa sa mga mayayamang company sa mundo at ninong niya ang may-ari ng school na ito.Kaya sikat siya at ginagalang siya dito. nagulat nmn akong hindi mo siya kialala"
Kaya pala mukha siyang artista kce mayaman pala talaga siya. Sikat siya dito.. nakoo patay baka marami yung Fangirls Baka sugurin ako dalhin sa inalalayan niya ko kanina sana walang nakakita saamin.
Nang matapos gamutin ni nurse ang paso sa braso ko. Pinauwi niya na ko dahil sa sobrang hapdi at hindi pa rin natatangal ang pula sa braso ko kaya minabuti na lng na pauwiin niya ako at magbibigay na lng daw siya ng Excuse Letter sa Adviser ko.
Bukas sisiguraduhin kong papasok ako ng maaga para hindi ako ma late bukas.
pag uwi ko sa bahay agad akong sinalubong ni mama nung nakita niya ako
"Oh anak? ang aga mo ata umuwi? Tapos na ba ang klase mo?"
"Nako ma! pinauwi ako kce nmn natapunan ako ng hot choco sa braso kaya maaga ako pinauwi"
"Okay ka lng ba ? kamusta ang braso mo ?"
"Medyo okay nmn na po siya ma. Sige po pahinga na po ako sa taas"
pag akyat ko sa taas agad akong nagtungo sa kwarto ko at nagpalit ng damit tsaka humiga.. Kaya napag desisyonan ko na lng na magpahinga sa kwarto ko at magbasa ng mga Novel.
Nang bigla akong may naalala....
"Nakalimutan ko pala mag pasalamat sa kanya kanina. bukas na lang siguro"
Pupuntahan ko siya bukas para mag thank you sa kanya. Sana lang hindi siya sakin galit dahil lalo pa siyang na late sa klase dahil sakin. Magkikita rin kami bukas
A/N : Sorry po ngayon lang gumawa ng chapter one. Medyo busy po kce sa school ee. I hoped you guys liked it ! Susubukan ko pong mag UD every week para sa inyo .. Love lots.... Hearts Everywere :*
