Cathy Pov's:
Ang bilis lang nang gabi na natapos,ngayong araw ay dadalhin na namin sya sa lugar kung saan dun ko masasabing magiging tirahan nya. Pero bago kami pumunta nang sementeryo ay heto kami sa simbahan .
"Bago natin dalhin ang kabaong nang ating mahal na si Leah nais kung tawagin ang isa sa kanyang mga kaibigan upang magsalita sa harap"sabi ng pari at tumingin samin.
Nagkatinginan kami at talagang tumikhim lang at ako pa talaga ang tinuro. Kaya no choice kundi ang tumayo at humarap sa lahat nang may ngiti sa labi.
"Magandang umaga sa lahat nang naandito at masaya ako dahil marami tayong maghahatid sa kanya."paunang sabi ko at tumingin sa kabaong nya "Si leah na naging kaibigan namin simula grade 8 hanggang sa magtapos kami sa Senior High School. At dahil college life na, kailangan naming maghiwalay at naniniwala kasi ako sa kasabihan na kung talagang itinadhana, magkikita at magkikita kami. At napatunayan nga namin yun dahil pinagtagpo kaming pito ulit. Nagsama kaming ulit pero sandali lang pala ang oras na ibigay nang panginoon para magsama kami. Isang araw nalaman nalang namin na may leukemia sya. Nung una di kaagad nag sink in samin yung sakit nya,halo halo na yung nararamdaman namin pero nung nakita naming ngumingiti sya at sinasabing wag kaming umiyak naging panatag at naging positibo kami na kakayanin nya. Simula nung nag stay na talaga sya sa hospital ay nilabanan nya ang sakit ng pangangatawan at sakit sa chemotheraphy. Na kahit nalagas na yung buhok nya ay isinawalang bahala nya pero nahihiya sya sa tuwing dinadalaw sya ni Mark sa hospital. Naging masaya kami dahil kahit nahihirapan sya she wish that she wants to go to Namsan and han river and we did. And then in Jeju the last place we went before she left."sabi ko at piniligilan ang mga luha pero kusa itong nahulog "Hooo?? Ayaw kung umiyak dahil ayaw ni Leah pero di ko kaya eh? Yun nga nung gabing yun, nagising nalang kami na nahihirapan syang huminga at *huk* when she said na di na nya kaya at ayaw nyang tawagin si doc gab ay nagdesisyon akong sabihin ang katagang alam kung guguho sa amin. Nawala sya sa mismong sa araw nang kaarawan nya. Kaya Leah."sabi ko at napahagulgol na ako ng sobra "kung nasaan ka man ngayon gusto kung magpasalamat sa lahat nang tulong mo, salamat dahil lumaban ka kahit nahihirapan kana at tandaan mo mahal na mahal ka namin." Sabi ko at napayakap kina daisy nang lumapit sila sakin. "Pagpasensyahan nyo na po ako, before ako magtapos I will take this oppotunity to thank the people who made my bestfriend happy. I just want to say thank you Mark for making her happy and do all the efforts to design her room eventhough napaka busy mong tao. I also want to thank doc Gab, Doc thank you po dahil sa inyo naranasan ni Leah na maging masaya na kasama kami. Nakakapagpasyal kami nang dahil sa inyo sa tulong nyo at maraming salamat."sabi ko at lumapit sa kabaong ni leah at tinitigan ang mukha nitong taimtim na natutulog.
Third Person Pov's:
Ng makarating nang sementeryo ay panay na ang iyak nang buong pamilya ni Leah lalo na ang mga kaibigan nito. Ng magsimula ang pari at inisa isa ang bawat pamilya ni Leah na maglagay nang bulaklak. Pagkatapos ay isinirado ng lola ni leah ang kabaong nito bago binuhat nang apat na kalalakihan. Pumalahaw nang iyak ang magkakaibigan dahil alam na nila ang patutunguhan nang kanilang matalik na kaibigan. Na alam nilang yun ang huling araw na makakasama nila ito at itoy maiiwan mag isa dito sa sementeryo. Habang ibinababa ang kabaong nito,pinakawalan ng pamilya nito ang mga lobo at pinalupad sa himpapawid. Hanggang sa tuluyan na ngang naibaba ang kabaong nito sa ilalim nang lupa. At yun na ang huling araw nang pamamaalam nang magkakaibigan sa kanilang namayapang kaibigan.
Maya Pov's:
Malungkot na bumalik kami sa bahay nila Ate mar at doon kumain nang pananghalian. Naroon pa rin ang sakit at bigat sa loob na nararamdaman namin na kahit wala na sya naroon pa rin ang presensya nya. Nang matapos kaming kumain ay nasa sala kami at nag uusap when Gab stand and go somewhere and when he comeback, may dala syang box and a book that leah own.
"I know nagtaka kayo why im holding her notebook but"he pause and put the box and the notebook in the table "when I was checking her vital sign I was shock when she hold my hands and she told me that if she will died, I should give this box and her notebook to all of you."he said and he stand up when his phone ring.
I look at him with disbelief how leah trust this person when he hurt me at ginawa akong tanga. Napaiwas ako nang tumingin sya sa gawi ko,nang bumalik sya.
"Im sorry but I need to go back to korea and leah pag ready kanang bumalik pwede kang sumunod papunta ron. Ngayon pa na aprobahan ang transfer mo sa korea and as your senior I need you"sabi nito at nagpaalam nang umalis
"Mukhang may magcocomeback"nakakalokong ngiti ni daisy
Di ko nalang sila pinansin at binuksan yung box at laking gulat ni daisy nang makita nya ang laman nito.
"This is the things that leah buy when we are in japan"daisy said
"I guess this present is a gift to us and it has our name on it"sabi ni cathy while holding it
Isa isang ibinigay ni cathy ang regalo at napangiti ako when I love the gift that she give. Napatingin kaming lahat kay Gaz nang bigla itong umiyak.
"Huhuhu I really miss her"iyak na sabi nya
Lumapit kami sa kanya at niyakap sya, kami din naman namimimiss kaagad sya.
Cathy Pov's:
Nagsimula na kaming maging emosyonal nang simula kung basahin yung nasa notebook ni leah. Kaya nga kahit na masakit sinubukan kung basahin.
"Thank u for everything you've done to me. Salamat dahil nakilala ko kayo, kayo yung naging inspirasyon ko para lumaban. Salamat dahil sinamahan nyo ko kahit may trabaho kayong dapat na asikasuhin. Salamat dahil lagi yung pinatatag yung kalooban ko. Kaya ako sumulat ay dahil nais kung mabasa nyo ang pasasalamat ko sa inyo at paghingi nang tawad dahil di ko mapapangakong makakasama nyo ko. And I want all of you to be happy and no more crying please dahil talagang magpapakita ako sa inyo sa panaginip sige kayo. Thank u for everything."I said while smiling"Truly yours; your loving Leah"
Nagsitinginan kami at sabay sabay na tumawa at nagyakapan. We promise to you leah that we will love you for the bottom of our heart and Thank you for everything you've done to us.
A/N:
Not yet the ending my special chapter pa po;
And Just wait mga lalab readers abangan nyo rin ang next story ko which is ipapaalam ko bago mag ending ..
BINABASA MO ANG
FRIENDSHIP STORY: UNTIL YOU LEFT
Short StorySABI NILA ASIDE FROM PARENT BESTFRIEND ANG NAGIGING PAMILYA NATIN SA SCHOOL.SILA KASI YUNG NASASABIHAN NATIN NG PROBLEMA PAG DI NATIN KAYANG SABIHIN SA PARENT NATIN, SILA YUNG NAKAKATAWANAN AT HIGIT SA LAHAT MAASAHAN. NA KAHIT ISANG PAGSUBOK ANG DUM...
