Sürücü koltuğuna geçtiğinde beni bir kez daha yokladı.
-Mia iyisin değil mi ?
-sanırım dedim
Arabayı calıştırıp hızla sürmeye başladı bense başımın ağrısından yerimde duramıyordum on dakika sonra Isaac ın evine ulaşmıştık burası bana çok tanıdık geliyordu.Isaac arabayı park edip hemen beni kucakladı ve eve girdik onun odasının olduğunu tahmin ettiğim odadaki yataga beni yatırdı.
-Mia istediğin bir sey var mı ? içecek bir şey?kahvaltı yaptın mı ?
ah tabikide sabahtan beri hiç bir sey yememistim bu yuzden ufak bi sarsılmada bu kadar kötü olmuştum
-Hayır dedim
-O zaman sen biraz dinlen bende güzel bi kahvaltı hazırlim.
-Isaac gerek yo...
ben cümlemmi tamamlamadan araya girmişti
-Mia uyu biraz dedi
ve odadan çıktı bense kendimi rahat yatagına bırakmıştım odasında bordo ve
siyah tonları agırlıktaydı.İpek, bordo nevresimleri oldukca rahat ve şıktı başımın ağrısı hafiflemişti ve göz kapaklarım daha fazla açık kalamamıstı.
ISAAC
Kahvaltı hazırlığını bitirmiştim yavaş adımlarla Mia nın uyuduğu odaya çıktım kapıdan girmeden once hafifce kapıyı tıklattım uyuyor olmalıydı kapıyı yavasca acıp odaya girdim kalp atışları oldukça yavaştı ve ritmi kulağımda hoş bir tını seklinde yankılanıyordu yavaşça yatağa yanına oturdum.Gerçekten harikaydı, dudakları pembeleşmişti.Bu kıza karşı bir şey hissetmemek gerçekten zordu.Saçmalama Isaac kendine gel ondan hoşlanamazsın.Hoşlanmamalısın onu uyandırmadan odadan çıktım.
MIA
Uyandığım da bi an nerede olduğumu anlamamıştım sonra Isaac in evinde olduğumu hatırladım.Kendimi daha iyi hissediyordum biraz uyumak iyi gelmişti.O sırada odanın kapısı tıklandı.İşe yaramayacağını bilsemde saçlarımı düzeltmeye çalışmıştım.
-gelebilirsin
yavaşa odaya girdi
-Uyandın demek.Kendini nasıl hissediyorsun ?
-Oldukça iyi
-harika dedi
gülümseyerek Tanrım! bu çocuk gerçekten etkileyiciydi.Bınları bi kenara bırakıp hızla ayağa kalktım.
-Her şey için teşekkürler Isaac ben gitsem iyi olacak Abbie meraktan ölmüştür.
-Abbie nin merak edeceğini sanmıyorum telefonun çaldığında ona mesaj atmışım.Hem bir seyler yemelisin dedi haklıydı karnım çok fena acıkmıştı
-peki o zaman
-tamam hadi kahvaltıya dedi ve beni elimden tutup yönlendirdi.Harika bir kahvaltı hazırlamıştı.
Kahvaltımızı yapıp birlikte toplamıştık bu sürede onu daha yakından tanıma fırsatım olmuştu.
-Her şey için teşekkür ederim Isaac ben gitsem iyi olacak
-Seni ben bırakıyım
bu sefer hiç itraaz etmeden onaylamıştım kapıdan çıktık bi dakka burası bizim sokaktı ne yani Isaac evime bu kadar yakındı ve ben onu ilk defa mı görüyordum.
-Bırakmana gerek kalmadı Isaac şu kösedeki evde oturuyorum
-gerçekten mi ?
-evet
-Seni daha önce nasıl görmemişim
ah aynı soruyu bende kendime soruyordum
-Artık biliyoruz şey sonra görüşürüz dedim ve hızlı adımlarla uzaklaştım eve girdiğimde sonunda derin bir nefes almıştım kalbim deli gibi atıyordu.Kendimi pofuduk koltuguma bıraktım.Telefonuma goz atmıştım 20 cevapsız çağrı ve 12 tane mesaj vardı evet Abbie yine oratalığı bir birine katmıştı.
