Ruling the Maniac

This is my first time I'll be living without my parents. I really am a college now.  Kagagaling ko lang sa registrar's office upang kunin ang aking schedule for the first semester. I am here touring my new school. Walls colored with red, grey and white. The landscape of the mini park is captivating. This is really new to me. It's like going to first grade again with no friends. Napakahirap talaga kapag wala kang kakilala. You'll be really lonely at first. Pero sa tingin ko magkakaroon naman ako ng kaibigan. I think everyone is friendly, I hope. Maraming mga estudyante akong nadadaanan, na sa tingin ko ay nagpapa-enroll din. May ibang tumitingin din kapag dumadaan ako. Mayroon akong nakita na isang grupo, sa tingin ko ay magkakaibigan. May mga lalaki roon na nakatingin sa akin at yung isa ay nakita kong tinuturo ako. Lumiko ako sa patawid sa kabilang building. Medyo mailap ako sa mga lalaki. Hindi ako komportableng makisama sa kanila. They are just so rude and overweening. Ipinilig ko ang ulo ko, upang hindi na alng sila pansinin.

Nakita ko ang cafeteria at mabilis na pumunta roon. Nagugutom na ako kanina pa. Hindi kasi ako nakapag umagahan. Malaki ang canteen nila. Parang food court sa mall. Bumili ako ng isang slice ng pizza, burger at coke. Umupo ako sa table na malapit sa bintana. Looking by, I think this college experience will be awesome. I hope I get to have more friends. I miss my old friend way back in Senior High School.

Biglang umingay ang cafeteria sa mga bagong pasok na estudyante. Nakita ko ang grupong nakatingin sa akin kanina. Ngunit ngayon, ang nakatingin na lang ay yung isnag lalaki. Madilim ang itsura niya at may mapaglarong ngiti sa kanyang labi. Nang makita niya akong nakatingin sa kanya, kumindat ito. Matangkad siya at may matangos na ilong. Ang kanyang mata ay parang laging galit. Hayst, di talaga mawawala ang mga estudyanteng ganito, mga bida bida at feeling nasa wattpad. Kunyari pa-badboy effect pero nagpapapansin lang. Napatawa ako sa naisip ko at tumingin na lang sa kinakain. Maiging di na lang sila pansinin. Mukhang manyak pa naman yung lalaki. Napatingin muli ako sa grupo, at ngayon halos nakatingin na sila sa akin. Yung lalaki ay sobrang dilim na ng anyo at mukhang galit. Dali dali akong tumayo at upang umalis na doon. Nakita niya yata akong natawa sa kanya.

Napamura ako sa isip ng makitang malapit sila sa pinto at yun lang ang tanging daanan para umalis. Huli na para bumalik ako sa inuupuan ko. Dumiretso na lang ako dun at di sila pinansin. Ngunit ng lalampasan ko na sila. Hinarangan ng kasama niyang mga dadaanan ko.

"Hi miss, pwede ba makipagkaibigan? Kanina pa kasi namin ikaw nakikitang mag isa. Are you a freshman? Chienna nga pala" sabi noong isang babae na maikli ang buhok na medyo mataba.

"Ah hello. Oo freshman ako. Dianne pala," tinanggap ko ang kamay

"Eto nga pala mga kaibigan ko, sina Jane, Maika, Chris, Alex at Damon" tinuro niya isa isa mga kasama niya. Panghuli niya pinakilala yung lalaking mukhang galit na manyak. Tinanggap ko naman isa isa ang kamay nila at pekeng ngumiti. Iniwas ko ang tingin ko sa huli. Ang gaspang ng kamay niya at ang higpit ng pagkakahawak. Hinigit ko na ang kamay ko at nangiti sa mga babae.

" Nice to meet you. Pasensya na nga pala, paalis na ako eh. Aayusin ko pa kasi mga gamit ko, " sabi ko na lang para makaalis na.

"Ay ganun ba, sayang naman. Iimbitahan ka oa naman naming sumabay sa amin. Pero sige next time na lang. Freshmen ka ba dito?" yung Maika ang nagsalita. Medyo friendly sa tingin ko ang isang ito at mukhang mabait kaysa dun sa Chienna.

"Oo, sige next time na lang." Gusto ko na talagang umalis. Nararamdaman ko ang titig nung lalaking manyak. Nakita ko pang nakatingin sa dibdib ko kaya inayos ko sling bag ko.

"Pwede ba makuha namin number mo para madali ka naming mayaya kapag may gimik" Friends naman tayo diba. " yung lalaking mukhang playboy na kanina pa nakangisi, sa pagkakatanda ko eto yata yung Chris.

Binigay ko naman ang number ko para makaalis na. Nang matapos, nagpaalam na ako sa kanila at mabilis na lumabas. Nakahinga ako ng malalim nang makalabas. Hayst, sana naman hindi ko ulit makasalubong ang grupong iyon o kahit yung lalaking iyon. Mukhang manyak, naiinis ako kanina sa paraan ng oagtitig niya. Umalis na ako sa Batangas State University upang pumunta sa boarding house at ayusin ang nga gamit ko.

Sana naman maging maayos ang college life ko.