အကြင်​နာမှန်​ရင်​

အကြင်​နာမှန်​ရင်​(20)

MH's pov

ကျွန်​​တော်​ဧည်​့ခန်​းထဲမှာ ထိုင်​ပြီး သတင်​းကြည်​့

​နေတုန်​း အိမ်​ထဲဝင်​လာတ့ဲ jung kook၊

MH:ပြန်​လာပြီလား

JK:.......................

MH:ငါ​မေး​နေတယ်​​လေ!

Jk:မြင်​​နေတာပဲမဟုတ်​ဘူးလား

MH:မင်​း! ကိုယ်​့အ​ဖေကိုအ့ဲလို​ပြောရလား

Jk:ခင်​​ဗျားက ကျွန်​​တော်​့အ​ဖေမဟုတ်​ဘူး။

ကျွန်​​တော်​့အ​ဖေက လွန်​ခ့ဲတ့ဲ ၁၀ နှစ်​​ကျော်​

ထဲက​သေသွားပြီ

MH:ဘာ!

Jk:ဟုတ်​တယ်​ ကျွန်​​တော်​့ အ​ဖေက ကျွန်​​တော်​့

ဆိုအရမ်​းနားလည်​​ပေးတတ်​တာ၊ခင်​​ဗျားလိုမ

ဟုတ်​ဘူး

MH:မင်​း! ဘာမဟုတ်​တ့ဲကိစ္စ​ကြောင်​့ ငါ့ကို အ့ဲ

လို​ပြောရဲတယ်​​ပေါ့

Jk:ဘာမဟုတ်​တ့ဲကိစ္စ ဟုတ်​လား ​အေး​ပေါ့​လေ

ခင်​​ဗျားလိုလူကဒီကိစ္စကို ဘာမဟုတ်​တ့ဲကိစ္စ လို့

​ပြော​ပေမ့ဲ ကျွန်​​တော်​့အတွက်​​တော့ အသက်​သ

မျှအ​ရေးကြီးတ့ဲကိစ္စပဲ

MH:မင်​းဘာသိလို့လဲ ဟမ်​ အ့ဲမိသားစုငါ့ကို

ဘာလုပ်​ခ့ဲလဲဆိုတာ

Jk:အ့ဲမိသားစုလုပ်​တာလား အ​ကြောင်​းပြချက်​

​ရေ​ရေရာရာမရှိတ့ဲ မုန်​းတီမှုကလုပ်​တာလား

MH:မင်​း! ဘာသိလို့လဲ၊အ့ဲမိန်​းမ​ကြောင်​့အပြစ်​

မရှိတ့ဲငါ့ညီ​လေး

Jk:​သေရတာလို့​ပြောမလို့မလား

MH:မင်​းကိုဘယ်​သူ​ပြောတာလဲ!

Jk:ကိုယ်​ချစ်​တ့ဲလူကိုကာကွယ်​တာ​ကအပြစ်​

လား။ပီး​တော့ အ့ဲပြသနာကဘယ်​သူ့​ကြောင်​့စ

လဲဆိုတာလဲ ခင်​​ဗ​ျားသိမှာပါ။

MH:အ့ဲ​တော့ ငါ့ညီရဲ့ အပြစ်​​ပေါ့