Chapter 5.1 - Hudyat

206 12 1
                                    

Patakbo kong pinuntahan ang kotse kong nakaparada sa parking lot ng school. It's snowing na naman, mabagal na nman ang usad sa daan neto. Binuksan ko yug kotse ko at kinuha yung pngtanggal ng snow sa windshield ng maaniag ko ang isang sobre nakaipit doon na kalahating natabunan ng snow.

Dear Charles,

Hindi ko alam kung pano ko sisimulan ang sulat na ito, sa dami ng gusto kong sabihin sayo. Tandaan mo Mahal kita noon paman. At mamahalin kita bukas.

Sana maintindihan mo ang desisyon ko ngayon na umuwi ng pilipinas. Kailangan ako ng pamilya ko ngayon, sana maunawaan mo. Siguro nga tama ang sinabi mo, "we cannot fight what was God plan for us. Maybe what we can do, is just to live and let things happen."

Hanggang sa susunod natin pagkikita.

—YUMI

————
Next chapter is the end, please comment if you want it to be uploaded.

Thanks for reading guys!

I Love You Since 2003Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon