"BAKIT HINDI MO PO PINAGLABAN?"
"Apo, gutom ka naba?" I asked my granddaughter. She slowly nodded.
She asked me if I can accompany her to the park and since I'm bored and I want to have some bond with her, I said yes.
"Saan mo gusto kumain?" I asked with a smile on my face.
Nilibot niya ang paningin niya, "Doon po lolo." Then she pointed to the restaurant.
Unti-unti namang nawala ang mga ngiti sa mukha ko.
"O-oo n-naman apo," nag aalanganing sagot ko, and I smiled awkwardly.
This restaurant brings back so many memories, sana lang hindi ko maalala habang kasama ko ang apo ko.
"Lolo, doon po tayo!" sabay hila niya sa'kin papunta sa isang table.
This is our favorite table, dito nangyari lahat ng monthsary at anniversary namin, I missed her. I missed Almira.
"Lo, kwentuhan niyo naman po ako tungkol kay lola," wala sa sariling sinambit niya.
Napangiti naman ako sa sinabi niya.
"Almira," I whispered with a smile on my face. Nakita ko naman na nag aabang siya sa sasabihin ko kaya tinuloy ko na agad 'yon.
"She's my first and last love, our relationship is just lowkey. Kahit mayaman kami parehas mas gusto pa namin kumain sa street foods, Jollibee, mcdo, at kung ano-ano pa. Minsan lang kami kumain sa mamahaling restaurant kasi ang gusto namin sa mas mura pero magkasama. After we graduate pinangakuan ko siya na magpapakasal na kami, pero.."
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang dumating na ang pagkain namin.
"Pero ano po lo?" Akala ko hindi na siya mag tatanong pero sinagot ko nalang.
"Pero ikakasal na siya sa iba," I murmured. Hanggang ngayon dala-dala ko padin yung sakit.
"Po? paano po kayo nagka anak?" she asked out of curiosity.
"As I've said earlier, pinangakuan ko siya na magpapakasal kami pero hindi na siya nakapaghintay. Nagpakasal kami pero simpleng civil wedding lang, pero kahit ganon masaya kami...kahit hindi alam ng iba," I proudly said.
Namangha naman siya sa sanabi ko.
"Talaga po lolo? tapos ano pong nangyari?" she asked while eating.
"2 years na kaming kasal nang i-arrange marriage siya sa iba, sabi niya aaminin na niya, sabi niya lalaban siya. I trust her a lot, pero ako na yung sumuko."
I trust her but she proved nothing to me, she broke my life.
"Paano po kayo nagka anak? kabet ka po lolo?" Natawa naman ako sa tanong niya.
"Of course not apo." I chuckle.
"Pero lolo.." she paused. Napatinigin naman ako sakaniya.
"Bakit hindi mo po pinaglaban?"
Ilang minuto pa ang lumipas bago ko siya sagutin.
I smiled, "I did. Sabi niya lalaban kami, pero pagdating sa huli ako nalang pala yung lumalaban. Sabi niya sasabihin niya hanggang sa nalaman kong sinabi niya nga."
She clapped slowly. "Sabi na lolo eh, kayo talaga ni lola!"
Sana nga kami eh, sana kami nalang.
"Sinabi niya na hindi raw totoo yung kasal namin, na hindi niya ako mahal. At yung anak namin? Binigay niya sa'kin kasi hindi naman raw talaga niya ako mahal...
"... lumaban kami pareho, pero habang lumalaban siya nahuhulog na pala siya sa iba.." Then I started to cry.
Bakit mo ipaglalaban yung taong ayaw kana?
Lumaban kami. Nangako kami na hanggang dulo, pero sa huli ako nalang pala mag isa kasi nahulog na siya sa iba.
written by Calli Bellatrixx
BINABASA MO ANG
Hes into Her 1
Teen Fiction"W-what!? Pumayag siyang maging partner ko? Ha! Eh, hindi ko naman siya niyaya. Masaya at madali lamang ang buhay para kay Deib Lohr Enrile na hinahangaan ng napakaraming babae dahil sa kanyang itsura; bukod doon ay wala na. Mahilig siyang mang-bul...
