Hanggang sa muli

-

10th monthsary na sana namin ni Sheyn. Akala ko paggising ko makakalimutan ko na sya. Hindi pala. Napaka hirap, sobrang lungkot ko. Mas masaya pala kung si Sheyn ang kausap ko. Oo mahal ko parin siya. Ewan koba kung ano ano naiisip at nagagawa ko pag galit at inis ako. Nag sisisi ako kung bakit ako nakipag hiwalay. Natalo ako ng inis at galit. Wala nakong magagawa, kahit gustuhin ko man na kami parin, hindi na siguro mangyayari yun. Habang nakahiga may nag txt sakin.

"Uy! ayaw monaba talaga?"

"Baka pwede pang ayusin?"

Si Sheyn ang nag txt. Nagmamaka awa. Humingi ako ng tawad. 'Di ko kayang wala siya eh. Wala ng goodbye. Naging kami ulit bago matapos ang araw.

Napaka saya ko. Magbabago nako!!!