Tienermoeder? (luke brooks fanfiction)

Hoofdstuk 3

Het was twee maanden later, ik zat in het vliegtuig van Schiphol naar LAX. De afgelopen twee maanden had ik elke dag met luke gepraat via skype of via de telefoon. We hadden uren gepraat over allerlei onderwerpen zoals youtube, vrienden, uitgaan, familie, de wereld etc. Omdat we zo close waren geworden hadden we besloten dat we elkaar in het echt gingen ontmoeten. We hebben van te voren gezegd hoe we over elkaar dachten zodat er geen misverstand zou ontstaan. We zeiden allebei dat we verliefd op elkaar waren. Ik kan me nog precies die dag herhinneren.

Het was een maandag heel vroeg in de ochtend, bij Luke was het toen nog avond. Hij belde me wakker om te zeggen dat hij niet kon slapen omdat hij te blij was dat we elkaar gingen ontmoeten, maar dat hij er ook aan zat te denken dat ik hem misschien anders zag dan hij mij. Ik vroeg aan hem hoe hij mij zag en na een lange stilte zei hij 'Nadine, I want you to know that i really love talking to you and that i see it as a privilege. I've been watching your video's since 6 months and I enjoyed and still enjoy watching it. And even though i don't know what you were saying, your voice, the look in your eyes, the way you move it's just so lovely to watch and I felt that I really had to find contact with you. So i sended you that tweet and that was the start of something beautiful to me, you give me this feeling that nobody else gave me. So.. Im in love with you.

Ik was zo gelukkig, ik kreeg tranen in mijn ogen en ik vertelde hem dat ik ook verliefd was op hem. Ik had me nog nooit zo speciaal gevoeld.

Na 11 uur in het vliegtuig te hebben gezeten pakte ik mijn bagage en liep héél gespannen door de deur, ik trilde zelfs een beetje. Ik keek om me heen en ik zag hem staan, met een bos mooie rozen. We keken elkaar recht in de ogen voor een aantal seconden en rende naar hem toe en vloog hem om de hals. Het gaf me zo'n warm gevoel, zijn handen aan de onderkant van mijn rug, zijn lichaam stevig tegen de mijne. Hij deed zijn hoofd naar achter en langzaam raakte zijn lippen de mijne.. Dit was een gevoel dat ik nooit los zou willen laten