.
.
.
."แล้วหนูอยากจะรักกับพี่มั้ยครับ"
พี่พายุเลิกคิ้วถามก่อนที่จะบีบปากงุ้ยๆของน้องที่นุ่มนิ่มอย่างกับเยลลี่และมาร์ชเมลโล่ผสมรวมกัน
"งือออออ รักสิครับ ก็พี่เป็นเมทเหนือนี่"
"ไม่ใช่"
"ครับ?"
"พี่หมายถึงรักแบบอื่น"
พี่พายุยกยิ้มเจ้าเล่ห์จนดาวเหนือต้องเลิกคิ้วถามว่าพี่เขาจะสื่ออะไรกันแน่ ที่พี่พายุพูดมาเมื่อกี้ดาวเหนือไม่เข้าใจมากๆแต่กลับรู้สึกกลัวพี่พายุแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก
"พี่พายุหมายถึงอะไร หนูงงนะ"
"อยากรู้หรอครับ"
"ก็ต้องอยากรู้ซี่"
"..." คนพี่เผยยิ้มออกแต่มันกลับน่ากลัวแปลกๆบวกกับสายตาที่พี่เขามองมา เอาจริงดาวเหนือคาดเดาไม่ออกเลยว่าพี่พายุกำลังจะสื่อถึงอะไร
"พี่พายุอย่ายิ้มแบบนี้สิครับ มันน่ากลัวนะ"
"หนูพร้อมหรือยัง"
"ครับ?"
"แต่น้องน้อยพี่พร้อมแล้วนะ"
"พี่พายุพูดอะไร- อื้ออออออ"
พายุลูบไล้กรอบหน้าน้องไปมาก่อนที่จะดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาปล้ำจูบ แน่นอนว่าตอนนี้สมองของดาวเหนือขาวโพลนไปหมด สติสตังอะไรอย่าถามหาเพราะว่าตอนนี้เขาแทบจะทำตัวไม่ถูกอยู่แล้ว มือไม้ดันแผงอกของอีกฝ่ายให้ออกห่างแต่กลับถูกมือหนารวบรัดเอวให้เข้ามาแนบชิดมากกว่าเดิมจนต้องเปลี่ยนมาขย้ำเสื้อยืดของอีกคนอย่างช่วยไม่ได้
"อือ...อื้ออออ" เสียงอื้ออึงในลำคอของคนน้องทำให้พายุพอใจอยู่พอสมควร
แต่น้องไม่ยอมเปิดปากเลย ให้ตาย
ความคิดอันชั่วร้ายผุดเข้ามาในสมอง พายุยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ในเมื่อน้องไม่ยอมให้พี่เขาไปหยอกเล่นด้วย ก็ต้องเจอไม้เด็ดไม้ตายพี่