SUN SANG the Twins

¤1¤

SUN'S POV

"You! And you! You are all fired!!! Get out of my office now!" I shout.

Argh they all getting into my nerves. What a stupid employees.
How can a company survive with this kind of stupid employees. Geez.

"Calm down Mr. Sun. " my secretary said with a flirty tone. I hate flirt.

"You! How can you buy a dress doble ang mahal sa sahod mo sa isang buwan? You are FIRED! GET LOST! " i shout again. Pasalamat na lang ako at hindi ako namamaos kakasigaw araw araw. Psh

"Y-yes M-Mr. S-sun."

What a flirt! Kahit kelan talaga nakakapang init ng ulo ang mga taong slow. Inilibot ko na lang ang paningin ko sa glass wall ko.

"SANG" psh another stupid idiot.

Yah right kambal ko siya pero parang hindi. Magkamukha kami pero malayong malayo ang ugali namin sa isat isa. Mas may attention siya ni Dad keysa sakin. Mas better ako sa kanya pero nasa kanya lagi ang atensyon!

Lagi kaming nag aaway. No i mean. Lagi ko siyang inaaway dahil sa pag ka slow niya. Pshh

At home*

I saw my brother playing with my dad. Psh how many times do i need to tell them na hindi pwedeng mapagod si dad. Humanda ka sakin Sang.

"Sang! Come to my office now! " sigaw ko sa kanya na ikinagulat niya pati na rin ni Daddy.

"Hey son. Wag mong pagalitan ang kapatid mo okay?" Malambing na sabi ni Dad.

"Whatever you say dad." I said with a cold tone. He always care about my brother but he never care about me. Tss

"Sang! How many times do i have to tell you na bawal mapagod si daddy!" Sigaw ko sa kanya. Na ikinayuko niya. Tss pa awa effect jan siya magaling.

"Sowi poh kuya kashi po di ko po mapagilan eh kuya sorry po kashi po wala po akong kalaro eh and daddy is the one who volunteer to play with me kuya. Hindi ako siya yon kuya, " mahabang paliwanag ni Sang na ikinasakit ng damdamin ko. Kahit kelan hindi ako ginanon ni Dad. Tss

"Edi tumanggi ka! Tanga tanga ka talaga kahit kelan ! Bobo you idiot! Get lost!" I shouted with my anger. Argh what a slow.

Uminom na lang ako ng champagne to ease my angerness. Hindi naman ako ganito dati eh. Hindi naman ako ganito.

Binago ako ng nasa paligid ko. Binago ako ng inggit at sakit.

Wala naman akong ibang ginawa noon kundi maging achiever para maging proud saken si papa. Pero wala.

Pag aawardan ako sa school he always say na "sorry son but I'm busy. I called your tito to attend your awarding"

Sakit diba? My life is full of hatred and shit. I'm genius but i can't think what is wrong with me? Why my father is like that.

Inisang lagok ko na ang alak saka natulog.