ကုတင္ေျခရင္း တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ကာ ထိုင္ေနေသာ ေကာင္ေလးသည္
ငိုေနသည္လား မ်က္ရည္က်ေနသည္လား မသဲကြဲ…တရံႈ႕ရံႈ႕ျဖင့္ ေခါင္းျကီးကိုငံု႕လွ်က္ မလႈပ္မယွက္ ေက်ာက္ရုပ္ျကီးသဖြယ္…ေျခက်င္းဝတ္ကေန ကိုင္ျပီး ကုတင္ေအာက္ကေန တရြတ္တိုက္ဆြဲထုတ္မိသည့္အခ်ိန္က သူခိုးလို႔ထင္ခဲ႔မိတာေျကာင့္အျကမ္းပတမ္း ျဖင့္ အားအနည္းငယ္သံုးလိုက္မိတာက
ခုလို ျဖဴျဖဴနုနုနဲ႕ ေကာင္ငယ္ေလးျဖစ္မယ္မထင္ခဲ့မိလို႕…ခုထိေခါင္းကိုတခ်က္ေမာ့မလာ…
ေမးတာကိုလည္းမေျဖ…
သူ႕ျကည့္ေတာ့ ကိုယ့္အက်ၤ ီနဲ႕ေဘာင္းဘီကိုမေတာ္တေရာ္ယူဝတ္ထားေသးသည္…သူခိုးဆိုလွ်င္လည္း မလြတ္တဲ႔အဆံုး ခုခံကာရတဲ႔နည္းနဲ႕ေတာ့က်ိန္းေသထြက္ေျပးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုေကာင္ေလးကေတာ့မဟုတ္…
ပကထိ ေက်ာက္ရုပ္မွေက်ာက္ရုပ္…စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့…ဘြားကလည္းအိပ္ယာဝင္သြားျပီျဖစ္သည္…
အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ဆိုရင္ လူျကီးျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ လန္႔သြားမည္စိုးရိမ္တာေျကာင့္ တိတ္တဆိတ္ ေမးေနကာမွ …
ထိုေက်ာက္ရုပ္ကေလးသည္ တုပ္တုပ္မွ်မလႈပ္…နဂိုကမွစိတ္ရွည္တဲ႔အစားထဲ
park chan yeolမပါတာမို႕…
ဒီေလာက္သည္းခံေနတာကိုပင္
အေျကာင္းမသိေသာ ထိုေကာင္ေလး သိမည္မထင္ပါ…"ေနာက္ဆံုးေမးမယ္…မင္းဘယ္သူလဲ ဘယ္ကလဲ ဘာအတြက္ ငါ့အိမ္ထဲေရာက္ေနတာလဲ…"
"…………"
"ေကာင္းျပီေလ…ရဲလက္အပ္တာေပါ့…အခ်ိန္ျဖဳန္းရတာ ငါသိပ္မုန္းတယ္"
"………"
ဘယ္လိုဟာေလးမွန္းမသိ
ရဲလက္အပ္မယ္ဆိုလည္း ပိုေနျမဲက်ားေနျမဲ…
ေနပါေစေလ…ရဲေတြစစ္ေမးပါေစ!.အိမ္မွာသူစိမ္းခိုးဝင္သည္ဟူ၍အစခ်ီကာ အကူအညီေတာင္းတိုင္တန္းေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ခ်က္ခ်င္းလာခဲ႔မည္ဟုဆိုကာ ရဲစခန္းမွအေျကာင္းျပန္သည္…
ဘြားႏိုးလည္းႏိုးပါေစေတာ့…
ဒီေက်ာက္ရုပ္က ဒီလိုမွမလုပ္ရင္ ျကာရင္ သူ႔တင္ပါးနဲ႕ ျကမ္းျပင္ညားသြားနိုင္သည္…
YOU ARE READING
ခံဘက္
Fanfictionငယ္ရြယ္လြန္းတဲ႔သားအတြက္...ေစတနာပိုကာ... ေမေမအသစ္ရွာေပးခဲ႔တဲ႔ေဖေဖ... အေမတာဝန္ေတြကို မာယာေပါင္းစံုနဲ႕ ေဖေဖသေဘာက် ေအာင္ ဖန္တီးခဲ႔တဲ႔ က်ေနာ့္ မိေထြးနဲ႕မယားပါသား ေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ့ ဘဝ အရူးေထာင္ထဲက်င္လည္ခဲ႔ရသည္ဆိုလွ်င္... လြတ္ေျမာက္နိုင္ပါဦးမလား... ကြ်န္...