Çalar saati 10 dk daha erteleyip başımı yastığa bıraktım,ama 2 dk sonra tekrar çalmaya başladı elimi komidinin üstüne attım,telefonun ses kısma düğmesine basıcakken daha yeni idrak ettiğim şey yüzünden elime aldım : çalan alarm değildi biri beni arıyordu.
-"ne var Aslı"
-"beklerdim ben yarım saat sonra açsaydın keşke"
-"öyle yapıcaktım zaten ama Burak sandım seni"
-"hah birde açık açık söylüyor,üzülmeyim diye deme bari!"
Kıkırdayarak cevap verdim
-"of Aslı şaka yapıyorum ayrıca bu saate ne diye arıyorsun beni taa oradan ya! Uykum kollarını açmış beni bekliyor bende ona sarılmaya pek hevesliyim"
-"biliyordum işte Allah'tan aramışım kızım akşama uçağın var ve senin hala valizin hazır bile değil ki teslim etmediğin final projesinden bahsetmiyorum"
Of ya gerçekten benim 07:00 'da kalkmam lazımda ama ben erteleye erteleye çalar saati saat 10:00 olmuştu ,yanaklarını şişirip koca bir of çektim
-"tamam ,kapat "
-"sanada görüşürüz tatlım"
Aslıya abartılı bir şekilde göz devirirken yataktan hızlıca kalkıp lavaboyo yöneldim elimi,yüzümü yıkayıp odaya geri döndüğümde kendime bir şarkı açarak (aforizmadam-bu kalp) odaya toplamaya ve valizimi hazırlamaya başlamıştım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vuslat
Fantasyhak etmediğimiz şeyleri yaşamaya geldik bu dünyaya ;ben Verda Çalhan ;öylece orta yerde tutunacak hiç bir dalı olmayan, oradan oraya uçuşan yaprak gibi sallanıyorum.her elimi attığım ağaç kuruyor,dalları kırılıyor,ama ben yine yaşamaya devam ediyoru...
