Untold Secret

Chapter 7- Acceptance

"hindi Trixie, hindi siya isang mafia o kung anumang sindikato. Pumalpak yung tauhan ko sa panahong yun kaya kailangan kong ako mismo ang pumunta sa lugar nayun. Nakita ako ni kuya na pumatay nang tao dun din sa lugar na yon kaya galit nagalit si kuya sa akin. Nirerespeto ko si kuya kaya hindi ko kayang masali kayo o kung sino man sa kabulastugan ko.''

"kuya I'm out of words, kuya isa—" naputol ang sasabihin ko dahil nagsalita na aman si kuya.

"alam kong gangster ka Trix at isa kang RoMu" sabi ni kuya sakin na may halong takot at pag-alala. Takot na baka pag-initan kami nang mafia org na kaaway nila at pag-alala nadin samin kami nang maga kagrupo ko.

"pano mo nalaman?"

"I was at the battlefield to watch and spy for the gang na under ng mafia na kalaban namin. I know you Xie from head to toe,  kami ni kuya ang nagpalaki sayo simula nang namatay sila mom and dad. I saw you from a far with your gangmates standing in the veranda that is only for the highest ranking gang. From then on, sinubaybayan ko lahat nang kilos mo Xie until napagtanto ko na ibang iba ka sa Trixie na alam nila kuya. Nagduda ako sa mga kinikilos mo at kung bakit gabi kana umuuwi at ngayong nakita ko yung bruise sa left eye mo I already conclude that i was right".

Mahaba ang sinabi ni kuya. Hindi ko alam kung matatakot ba ako, na baka kamuhian nila ako, baka magalit si kuya Trei sa akin. Hindi ko din alam kung bakit nalaman ni kuya yung bruise ko kahit na tinakpan ko ito nang make up at concealer. Sa ngayon I'm really out of words, I don't know how to explain everything. Umiyak ako ngayon sa harap ni kuya hindi dahil mahina ako kundi dahil guilty ako, sa lahat nang sakripisyo nila sa akin simula nang namatay sila mom and dad.

"kuya I'm really sorry, I know I'm really different from the Trixie that you know I am. Kuya I'm so sorry. I really don't know how to explain everything kuya but all I know is that I'm really really sorry. A thousand times kuya I'm so sorry." Hindi ko alam at wala akong pakialam kung magkalat na ang make up sa buong mukha ko sa kaiiyak basta ang alam ko sorry na sorry ako sa lahat nang pagrerebelde ko. Habang umiiyak ako pinatong ni kuya ang ulo ko sa balikat niya para patahanin. Hindi ko alam kung galit si kuya sa stado ko ngayon.

" Trixie, my baby girl, you are my sister and you know that. Mahal ka namin, kaming tatlo ang nagpalaki sayo. Hindi ko alam kung pano ka naging gangster basta ang alam ko lang mabuting tao ka at hindi mo kayang may mangyaring masama sa sarili mo at sa pamilya mo. Hanggat sa makakaya ko poprotektahan kita hanggang huli, mahal kita at kapatid kita.'' Hindi ko man makita si kuya dahil naka patong parin ang ulo ko sa balikat niya, alam ko na umiiyak si kuya ngayon.

"kuya hindi mo ako kinamumuhian?" ngayon naka harap nako sa mukha ni kuya.

"kinamumuhian hindi, pero disappointed oo. Disappointed dahil ang akala namin napalaki ka namin nang maayos pero wala naakong magagawa nandiyan nayan Xie. Ang ipangako mo sa akin na hindi mo ipapahamak ang sarili mo. Makakaasa ba ako sayo?" disappointed ang mukha ang nakita ko kay kuya.

"OO, promise ko yan sayo kuya. Thank you for loving me unconditionally and for accepting me for who I am.". maswerte ako dahil tanggap ako ni kuya kung ano talaga ako.

"You can count on me Xie and your secret is safe with me. Can kuya get a hug from my sister?"