“Simay sana bir daha bensiz hic bir işe kalkışmicaksın demedim mi!”
Kamer her zamanki gibi beni korumaya çalışıyordu zaten beni seven nadir insanlardan biri pek sevilmiyorum ama sorun yok çünkü sevilmek gibi bir çabam yok ama her şeye rağmen beni seven insanlar var biraz gıcık biriyim galiba
“Simay sına bir daha binsiz hic bir işe kılkışmicaksın demedim mi , çocuk muyum ben Kamer sensiz hareket edemiycek miyim”
diye cırladım
“çocuk değilsin ama çocuk gibi davranıyosun” dedi
haklıydı ama
“ben kendi işimi kendim halledebilirim benim için kendini tehlikeye atmana gerek yok ”dedim "onlar tehlikeli adamlar ya seni yakalasalardı "
"ama yakalamadılar işte hem sen nerden çıktın ya"
"Müge 'den öğrendim burda olduğunu " Müge'yi tembihlemiştim kimseye söylememesi için ama iyiki beni dinlememiş yoksa zor kurtulurdum “ nereye gidiyoruz?”dedim merak etmiştim
"okula"dedi
lise öğrencisi olduğumu unutmuştum bir an
"ne okulu okul nerden cıktı ben okula gitmicem eve gidicem "
"hayır okula gidiceksin "
uzatmanın anlamı yoktu inatçı biriydi Kamer dediğim dedikti
"peki " demek zorunda kaldım okula vardığımızda son kez beni tembihledi sakın saçma bişey yapma diye arabadan indim okuldan çok nefret etmiyordum gerçi merdivenleri çıktım içeri girdim ikinci derse girmişlerdi geç kalınca derse girmekten nefret ettiğim için merdivenlere hiç yönelmeden kantine gittim aslında ders saatinde kantinde oturmak yasaktı ama kim takar? ben takmam kantine gidip bir kahve aldım tam dönüp masaya oturacaktım ki onu gördüm içimde bir fırtına koptu off ne olduğunu bilmediğim bişey yanıyorum galiba o işte o "naber Simay" ne güzel Simay diyon sen ismime aşık oldum resmen okulu neden sevdiğimi hatırladım toparlandım hemen"iyidir senden Kaan" uff resmen o güzel ismini kirlettim Kkaan nasıl söyledim öyle "iyi sendemi dersi astın"
"evet "
"biz sinemaya gidicez sende gelsene bizle" olamaz bu hayatımın en güzel günü olabilir mi
"olu olur tabii "
"peki gel o zaman"
