WAY TO GO

WTG - Chapter 8

SORRY SA SA WRONG GRAMMAR AND TYPO ERRORS

****

WHO IS THAT GUY?

                Lumipas na ang maraming araw.. Halos puro away lang ang nangyari sa amin ni Ranz.. Walang araw na walang nagtataas ng boses…

                Nakausap ko na rin si Mommy, kung bakit nasa bahay ko yung bubwit na to’…Gusto kas sanang tumutol or lumipat na lang ulit sa condo na pinag-tuluyan ko, kaya lang kapag si Lolo na ang nagsalita.. Everything is settled with just one word from him…

                Ganito kasi yun, kaibigan ni Lolo yung Lola at Lolo ni Ranz, so therefore, kilala rin ni lolo yung mommy at daddy ni Ranz… Since kailangan daw ni Ranz na mag-tapos sa skwelahan namin.. Kailangan nyang mag-stay sa Pilipinas ng 4 years… Hindi ko alam kung bakit kailangan ko rin syang makasama ng four years…

“Lily! Stop daydreaming! We need to go to school!”sigaw ng magaling na si Ranz.

Sabay kaming pumunta ng school pero para makaiwas sa mapangmatang tao.. Binababa nya ako sa coffee shop na malapit sa school at doon ko nakilala yung bago kong kaibigan…

“Baba!” sabi nya… Nandito na kasi kami sa coffee shop…

                Inirapan ko sya bago bumababa… Lagi kaming ganito… Pero all in all, hindi pa naman kami nagpapatayan..

                Pag-baba ko, nakita ko lang naman si Ully… That jerk..

“Hi prinsesa ko..” Yaan na ang tawag nya sakin, since nangyari yung pag-uutos ko sa noon sa kanya nung nasa Mall ko (remember the last chapter) Yun na rin yung naging dahilan kung bakit sya nagkaroon ng number ko..

“Stop calling me princess. Okay?” Yaan ang laging line ko kapag nagkikita kami.. pero ayun.. ganoon pa rin nya ako tawagin…

                Di ko na sya pinansin at nagpatuloy sa pag-pasok sa coffee shop…  Masyado pang maaga para sirain ko yung araw ko sa kanya…

“Goodmorning Ma’am!” bati sakin ng guard.

“Morning.” I replied. Medyo close na kami ni Manong guard.. pero sadyang di lang talaga good yung morning ko…

“Mukhang badtrip ang Lily natin aahhh..” sabi ni Sabrina na papalapit sakin para iabot ang coffee at pizza ko.. Yun na kasi ang nakagawian kong orderin..

                         And sya nag pala yung naging kaibigan ko dito.. Sabrina Zshornack… Half Filipino-Half American like me… Iniwan sya ng mga magulang nya kaya ito sya… Working student…

“Paano kasi si Ra—.” Di pa ako tapos sa sasabihin ko nang bigla na lang syang magsalita..

“Si RANZ na naman.. di ba? Bakit ko pa nga natanong.. Sya naman lagi ang buka ng bibig kapag nagpupunta ka dito aahh..”

“Tsk.. nakakabadtrip kasi ee..”

“Ano bago? Haha,, lagi ka namang badtrip doon aahh.. So ano ngayon ang pinagmulan?”