Im şey, merhaba . Ben Ilayda . 14 yaşındayım . Eskiden istediğimiz herşey olurdu . Küçük şeylerle mutlu olabilirdik değil mi ? Ama şimdi öyle degil aslında . Geceler bizim korkulu rüyamız . Çok küçük mutluluklar var etrafımızda, ama biz bunları göremiyoruz . Elimizdekine şükür etmeyi bilmiyoruz . Mesela sabah kalktığınızda sofranın hazır olmasının verdiği mutluluğu ne verebilir? Yada kapınıza bırakılan bir kutu çikolata ? Yağmurlu havalarda evde oturup kahvenle, kulaklığınla ve kitabınla başbaşa kaldığın zamanki o huzuru kim verebilir ? Mutluluk heryerde . Hayat tabiki zor ama yaşamasını bilen mutlu ölür .
