//Emma//

36 5 3
                                    

Ik open mijn ogen als ik opeens wakker word. Luid gerommel van buiten is te horen en door de spleet van het gordijn zie ik een flits. Ik ben altijd al bang geweest voor onweer. De wekker op mijn nachtkastje geeft 04:33 aan. Het heeft nu geen zin meer om te gaan slapen, en het gaat toch niet lukken. Naast mij zie ik mijn zusje nog vredig slapen. Ik stap stilletjes uit bed en loop de gang op. Langs de andere kamers naar beneden. Een luide donder komt van buiten en de rillingen lopen over mijn rug. Ik snel de trap af en loop richting de woonkamer. Niet verbaasd zie ik dat er nog niemand wakker is. Ik nestel mezelf comfortabel op de bank en leg een kleed over mijn benen.

Ik had een nachtmerrie voor dat ik wakker werd en ik weet precies waar hij over ging. Over iets waar ik het altijd lastig vind om over te praten. Ik heb namelijk een verleden met depressie. Alleen mijn moeder en Sterre weten het. Na het overlijden van mijn echte vader begon het eigenlijk. Mijn moeder is nu opnieuw getrouwd, met iemand waar ik niet zo goed mee kan opschieten. Er was een periode waarin ik mezelf sneed en vaak huilbuien had. Mijn stiefvader was vaak boos op me omdat ik altijd zo verdrietig voor me uit staarde, en schreeuwde dan tegen me. 'Hij weet gewoon niet zo goed hoe hij hierop moet reageren.' Had mijn moeder tegen mij gezegd. Wie bedenkt het dan ook om te gaan lopen schreeuwen tegen iemand met een depressie? Ik had in die tijd wel een psycholoog, maar dat hielp niet echt. Het was iets wat ik zelf moest oplossen zei ik tegen haar tijdens de sessies, en dat was ook zo. Maar nu ik bij de boys woon gaat het steeds beter. Maar ik ben bang dat als ik het aan hun vertel, dat ze dan anders naar me gaan kijken. Maar ik kom er ook lastig onderuit. Het word nu zomer, dus geen lange mouwen meer, dus littekens zijn zichtbaar.

Ik droomde dus dat nadat ik het hun vertelde, ze me niet meer wouden hebben en me wegstuurde. Super dom natuurlijk, want dat zouden ze nooit doen, toch?

Ik word wakker uit mijn gedachten en merk dat er een kleine traan over mijn wang naar beneden loopt. Ruw veeg ik hem weg, huilen heeft geen zin en is nergens voor nodig. 06:15. Ik zet de tv aan en zoek een leuke zender. Als ik iets leuks op tv heb gevonden loop ik naar de keuken voor een glas melk. Ik strompel weer terug en pak onderweg mijn telefoon mee van de oplader. Ik heb meldingen van YouTube. "One Direction adopteert twee dochters?" 'Nee joh!' Lach ik in mezelf. Eigenlijk zijn we nog niet echt geadopteerd, want er zijn nog geen papieren getekend. 'Dat gaan we deze week doen.' Had Harry gezegd tijdens het avondeten.

We zijn nu al een week hier en het enige wat we doen is leuke dingen doen. We hebben films gekeken, naar een pretpark gegaan. Maar vooral hebben we elkaar leren kennen. We kunnen heel goed met elkaar opschieten en het voelt echt al alsof we een familie zijn. We worden trouwens de dochters van Louis en Harry, aangezien ze een stel zijn is dat wat logischer. Natuurlijk gaan Niall en Liam ook voor ons zorgen. 

'Hey al wakker?' Ik kijk op en Harry staat onder aan de trap. 'Ja, had een nachtmerrie.' Zeg ik twijfelend. Hij komt naast me op de bank zitten en slaat zijn armen om me heen. 'You can tell me.' Hij kijkt me aan met een glimlach en het stelt me gerust. ik bijt op mijn lip en kijk richting de grond. Kan ik het hem echt wel vertellen? Ik vertrouw hem met mijn leven, maar wat als hij me echt niet meer wil...


*****************

Hi! Nieuw hoofdstuk. Het gaat de laatste tijd echt heel slecht met schrijven, en ik heb geen inspiratie meer voor dit boek. Het spijt me dat ik ook niet zo vaak update.

Xxx LouLou.


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 12, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Adopted Together //One Direction//Where stories live. Discover now