Infinity 101

002

Kurt's Point of View:

Pabagsak akong humiga sa sofa dito sa V.I.P Room ng Bar.

Blaaaggg!

"What was that for?!" biglang sulpot ni Ethan mula sa pinto. Nakita ko rin ang pag pasok ni Mikko. Nag diretso ako dito sa bar pero hindi ko alam na sumunod pala sila.

"What?" pabalang na tanong ko.

"That!" turo pa nito sa labas. "Lahat ng nangyare kanina. Walang wala ka sa mood dude! Nagawa mong makapanakit ng babae at bata! Are you even thinking?!" duro pa nito sakin. Napairap nalang ako at ipinatong ang kanang braso sa mga mata ko at pumikit.

"Shut it down Ethan. Shut.It.Down!" nag ngingitngit na bulalas ko.

"Let's go bro. Hayaan nalang muna natin syang mapag isa." dinig kong bulong ni Mikko.

"Huh? Ewan ko sayo Kurt!" yun lang at narinig ko ang pag kalabog ng pinto.

Dahan dahan akong bumangon sa pagkakahiga. Kinapa ko ang phone ko sa bulsa ng bag ko and I tried to call her.

"Hello?" bungad ko matapos nyang sagutin ang tawag.

"Hey, where are you?" halata sa tono nito ang pag aalala.

"Same place. Can you come?" nag aalinlangang tanong ko.

"Kurt may ginagawa-----"

"Please. Sabi mo pag may problema ako, one call away ka lang."

Dinig ko ang buntong hininga nya. Please, pumayag ka. I need you.

"Alright. Be there in a minute" then she hung up.

I ordered a lot of beer and nachos.

Blaag!

"Hey Kurt, are you okay? Kahapon kapa sakin tinatanong ng daddy mo at nag aalala sya sayo. San kaba nag susuot? Tapos ganito? Papapuntahin moko dito at ito ang madadatnan ko? Tinanong ko narin sila Mikko at hindi ka daw nila makausap ng maayos. Tell me, anong nangyayare?" yan nanaman ang pagiging rapper nya. "Hey, what's the matter-----"

"She left." I cried out of nowhere.

Naramdaman ko ang pag akbay nya at dahan dahang inilapit ang ulo ko sa balikat nya.

"Bakit? Bakit lahat nalang kailangan akong iwan?" tuloy parin ang agos ng luha sa mga mata ko.

I just felt uneasiness.

"Shh. I'm here. I will always be here for you." hinagod nya ang balikat ko para pakalmahin ako.

Thank god you gave me this kind of girl.

Agad akong napaupo at pinunasan ang luha ko.

"I don't want you to see me crying. Gusto ko cool ako pag nandito ka." usal ko sabay dampot ng beer.

"Hahahah, hanggang ngayon ba naman nahihiya ka parin sakin." nag indian seat ito sa sofa at kumuha din ng beer.

"Hindi sa ganon. Nakaka turn off kaya pag nakikita ng girl na umiiyak ang mga lalaki."

"Pshh, san mo naman nakuha yan?"

"Sakin lang. Para kasing marupok tingnan."

"Bakit? Wala bang nararamdaman ang mga lalaki? Wala ba kayong puso? Bato ba kayo para hindi masaktan? Mas na kakaturn-on kaya yung mga iyaking lalaki." pag depensa nya.