Just Listen....

 "Love is a like a music, it can be learned" - M.M.Abramovich

          Mousai Marquez Abramovich, 15 years of age, half-Filipina and half-Russian. Dahil sa blonde kong hair eh napagkamalan akong foreigner o amerikano. Well, in fact half-russian ako at hindi amerikano. tsk.tsk. yan kasi ang mahirap sa mga pinoy, nakakita lang ng foreigner eh amerikano na kaagad, hindi ba pwedeng european muna? hehehe. I noticed also that Filipino's dont know how to distinguished foreigners. Just like in US, if you came from the Philippines they'll call you Asian not Filipinos, pare-pareho lang talaga ang utak ng mga tao noh. tsk.tsk.

        Well, enough for that, moving on. Im on my fourth year high school at buti naman hindi ako nakasali sa k-12 program ni pnoy. hahaha. Kakapagod kayang mag-aral if pwede pa lang ayokong mag-aral kaya lang kaillangan eh. Kasi hindi kami mayaman, bata pa lang ako ng iwan kami ng papa ko, i think i was 3 years old that time. I cant recall his face na nga ngayon eh, its too blurry. Ngunit, kahit ganito kami, sa private school ako nag-aaral. Kasi naman, nag-papartime model ako. Kaya nagpapasalamat ako sa lahi ng papa ko. hahaha :D samantalang si mama eh isang public school teacher. Buti nalang at one and only child lang ako, so medyo nakakaraos din kami. Pero minsan, i wished that i have siblings, minsan kasi ang boring sa bahay kung kayo lang dalawa ng mama mo diba? -_- parati ko ngang kasama ang alaga naming pusa na si Hello Kitty, favorite ko kasi ang cartoon na iyon eh. hehehe.

         Alam nyo ba, hindi ako gaano katalino pero nakakaraos din naman, busy kasi ako sa pagmo-model eh wala nang time para mag-scan ng notes ;) Sikat ako sa skul, in fact ako nga ang Ambassadress ng Skul namin. i have many girlfriends and i love them <3 pero wala akong boyfie hahaha. Wala kasi sa isip ko ang magka-BF, trabaho at aral muna sa ngayon.

        Marami akong hindi gusto, ayoko ng plastic na tao, ayoko ng dogs, ayoko ng maanghang na foods, ayoko ng PDA's, at marami pang iba pero ang pinaka-ayoko talaga sa lahat eh yung pakikinig ng music. i hate love songs (feeling ko kasi ang corny) i hate rock songs (nakakasakit ng tenga). i hate pop music, jazz music at kahit na anong music. I dont know why im not fond of music -_- actually i didnt try to listen to  any music. Nakakabingi kasi eh, i desire silence. 

        But my view on music changed when i met him, the boy that makes my heart race, the boy that teached me to love music, and the boy that helped me discover what im capable of aside from modeling.

     

          That boy and my complicated love story starts here.....   

        (A/N: wait for the next chapter. That 'BOY' POV)