Ben Eylül ,Salim adında bir dayım var .Tek ailem , tek yuvam onun yanı gözümü açar açmaz onu görürüm , ona sarılırım çünkü o benim kahramanım ...
Dayımın belli bir işi yok gündelik bi işçi oradan oraya ... Ama beni bi güne olsun aç koymadı kuru ekmek yedirir aç yatırmazdı .Biz küçük bir gece konduda yaşıyoruz burasının peteyi yok bu yüzden sobayla ısınıyoruz , olsun yanımda dayım var benim sımsıcacık sarılan dayım ...
22/01/ cuma
Yine dayım iş bulmak amacıyla sokağa çıkmiştı . Banada gitmeden önce sobayı yakmış ,küçük bir bardağa çay koymuştu bende bu soğuk havada üzerime yorganımı alıp pencerdeden geçen insanları izliyordum ...
Ne kadar olmuştu bilmiyorum ama uyumuşum gözlerimi açtığımda akşam olmuştu gerinerek dayımın odasına gittim orda yoktu demek ki işi uzamiştı tekrar solana döndüm sobaya baktım sönmek üzereydi hemen üzerime ,karşı komşumun ördüğü sarı hırkayı geçirdim ve dışarıya çıktım .Dayımın kestiği odunlardan bir kaç tane alıp hemen içeriye geçtim dışarısı çok soğuktu .
Sobanın kapağını açtım külü kalmıştı hemen elimdekileri sobaya attım ve elerimi hafif üzerine gezdirdim yanıyordu çıtır çıtır kapağı kapatıp koltuğa adım atıcaktım ki hırkam sobanın kapağına sıkışmıştı , hırkamı çekiştirmeye başladım ama çıkmıyordu ...
Bu sefer hızlı bir şekilde çektim ve anında solondan dışarıya çıktım çünkü ... soba devrilmişti ve heryer yanıyordu evde bir çığlık kopardım , ağlamaya başladım . Perdelerde tutuşmuştu odada kötü bir duman vardı ağlamalarım hıçkırmaya dönmüştü hırkam yanmıştı hatta hırka olduğuda belli bile değildi artık üzerimde bulunan mavi kazağın kolunu ,ağızıma götürmüş öksürüyordum . Bi an yere düştüm düşmemle dış kapıya bakmam bir oldu yavaşça doğruldum duvara yaslanrak kapıya doğru yürüdüm . Kapıyı açtım dışarıda kar yağmaya başlamıştı koşarak sokağa çıktım ağlayarak , bağırarak
" Dayı nerdesinnnn " dedim .
Daha fazla dayanamayıp kaldırıma oturdum çok üşüyordum dişlerim zangır zangır titriyordu üzerim küçük kar taneciklerinden oluşan karla kaplıdı saçlarımı çekiştiterek
"Allah' ım Yardım et " diyebildim çünkü soğuktan mıdır , kormaktan mıdır kaldırım boyunca uzandım tek hatırladığım uzaktan farları parlak bir araba gelişiydi
Ilk bölüm bu şekildeydi sizce Eylül ' ü kim kurtaracak yeni bölüm yakında
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Büyük Korkum
Mystery / ThrillerKorku bi insanın en sevdiği duygu olabilirmiydi .Ben Eylül, annesini babasını kaybetmiş dayısıyla yaşıyan bir kız , açlık , yokluk sefalet içinde yaşıyor sonra ... O korktuğu ama bir o kadarda sevdiği adamla tanışıyor ...
