A Broken Vow

CHAPTER 1

Irene's POV:

"Sandali nga sandy, saan mo ba ako dadalhin?" tanong ko kay sandy, coordinator ko dito sa office. Kanina pa kasi ako hinihila nito.

"Basta ma'am, kalma ka lang. For sure, matutuwa ang puso mo pag nakita mo 'to." sagot naman ni Sandy sa akin.

Di ko din talaga maintindihan minsan tong si Sandy eh. Sabi niya kasi may sorpresa daw para sakin, kaya kailangan ko daw pumunta ngayon na, as in now na daw talaga.

"Kapag kalokohan nanaman to Sandy ah, malalagot ka talaga sa akin!" banta ko kay Sandy. Tumawa lang siya ng malakas habang hinihila parin ako.

After running for like 10 minutes based on my estimation, we finally reached our destination. We are currently standing in a dark garden. Kalokohan nanaman to panigurado.

"Oh, ito na ba yung surprise mo? Eh ang dilim dilim dito oh?" sabi ko kay Sandy. Haharap na sana ako sa gawi niya kaso bigla siyang nawala. Hala, asan na yun?

"Sandy? Uy, asan ka? Nanadya ka siguro eh. Hindi magandang biro 'to ah!" sigaw ko. Aalis na sana ako nang biglang umilaw ang buong garden. Dahan dahan akong lumingon at nakita ko ang iba't-ibang dekorasyon at magagandang ilaw sa buong garden. Ang ganda! Parang nasa Tuscany, Italy ako!

Habang papalapit ako, naaninag ko ang mukha ng taong pinakamamahal ko. Tama nga si Sandy, ikatutuwa ito ng puso ko.

"Lovey..." sabi ko kay Vince, my boyfriend. He is standing at the center of all these romantic decorations...

"Nagustuhan mo ba, Lovey?" he asked. Tumango ako ng maraming beses with a very huge smile on my face.

"You deserve all of these, because you are worth it." he said. Unti unting lumapit si Vince sa kinatatayuan ko at napansin ko rin na nasa palibot din pala ang aming mga pamilya at kaibigan. Pati narin si Sandy nasa gilid at nagvivideo.

"Lovey...." I said. Nakaramdam ako ng pinaghalong saya, kilig at kaba. Yung tipong, alam mo na ang mga susunod na mangyayari.

Vince slowly caress my face ang he is also staring at me. Ako naman, parang natutunaw na sa mga titig niya. Yung titig na pilit kong nilalabanan kasi sobrang nakakainlove na.

"Lovey, I know na naguguluhan ka sa mga nangyayari ngayon but one thing is for sure, mahal na mahal kita." He sincerely said, which made me teary eyed.

"Lovey, it's been 4 years since we finally made our relationship official at simula noon pa man, alam kong ikaw na ang babaeng nilaan para sa akin. Lovey, I can see my future with you. You are God's greatest gift to me and you are my amswered prayer..." Vince told me...

He paused for a while at kinapa ang side pocket ng coat niya. Unti unting nilabas niya ang isang maliit na box na kulay red. OMG!!! TOTOO NA BA TALAGA 'TO??!!

He slowly kneeled down and opened the tiny red box infront of me. I can't help but cry. I placed my right hand at my mouth. Oh God, I love this man right here so much!

"Lovey, I want to spend the rest of my life loving you and our future family. Will you marry me?" Vince said at narinig ko pa ang sigaw ng mga kamag anak namin...

" You know how much you mean to me, Lovey. Yes, I will marry you." I said. I saw that tears fell on my Lovey's eyes. Unti unting tumayo si Vince and we kissed. Right after ay niyakap niya ako and when he realized na hindi pa pala niya naisusuot ang singsing ay kumalas muna siya sa pagkakayakap at nagtawanan nalang kaming dalawa bago niya isuot ito sa aking daliri.