Dear Harry,
Mijn gedachten zijn weer op een nieuwe vraag gekomen.
Het gaat opnieuw over je muziek, als je deze vragen niet wil beantwoorden moet dit natuurlijk niet.
Maar alsof je ooit één van deze brieven zou beantwoorden.
Dus even terug naar mijn vraag voordat ik weer helemaal van het onderwerp afwijk wat wel vaker gebeurt.
Waar haal je toch steeds alle inspiratie vandaan?
Als ik steeds naar alle liedjes luister kan ik niet helpen dan toch te denken dat er iemand speciaals in je leven moet zijn.
Ben je bang om haar voor te stellen aan de fan's?
Of aan de totale buitenwereld?
Ben je bang dat ze een mening over haar zullen hebben door jaloezie of voor publiciteit.
Ben je bang dat ze zal veranderen wanneer ze alle aandacht krijgt?
Sorry voor mijn nieuwsgierigheid maar ik kan het niet helpen. Ik vind het zo gek dat ik denk dat ik jou helemaal ken maar eigenlijk is dit totaal niet zo.
Je favoriete kleur weten of je lieveling's eten laat mij jou helemaal niet kennen.
Best raar toch dat mensen soms allemaal deze dingen weten terwijl jij ze nog nooit in je leven hebt gezien.
Wat maakt hun speciaal denk je?
Heb je liever de fan's die alles over je weten en zich als een stalker gedragen of die gene die hun een fan noemen terwijl ze niet eens je achternaam kennen?
Maar wie wil ik dan zijn?
Is dit als een stalker zijn en je brieven schrijven en vanaf als ik nog maar een melding krijg de drang hebben om die te bekijken.
Wie wil jij dat ik ben Harry?
Ik zou graag je antwoord horen dus als je even tijd hebt hit me up ;)
Hahah dat was een grapje hoor, god ik klink zo nu wanhopig.
Ik sluit deze beter af voor nu Harry.
All the love Alexa.
