- Kafanı kıracağım.. seni geri zekalı !
Woo ran hapisten çıkmıştı. Ve şu an koltukta oturmuş Jungkook' un ona kızmasını dinliyordu. Bir de beni elinde bıçakla korkutmuştu.
- Ya şaka yaptım dedim ya. Ne kızıyorsun ?
Dayanamayıp araya girdim ve bu sefer de ben ona kızdım.
- Korktum ama..
Jungkook bana bakış atıp tekrar ona döndü.
- Seni pislik ! Karımı korkuttun..
Woo ran şaşırmışa benziyordu.
- Karımı derken ? Ya 2 gün hapse girdik hemen de evlenmişsiniz.
- 2 gün mü ? Karıcım şunun kafasına bir bakar mısın ? Bir yere vurmuş olmalı. Lan sen 5 yıldır hapistesin. Doğal değil mi evlenmiş olmamız ? Aptal adam.
- Bak kızıp duruyorsun ağlayacağım ama !
Sanırım bu kızma merasimi uzayacaktı.
- Tamam her neyse.. Sen buraya neden geldin ?
- Evim yok ki !
- Nasıl yok ? Amcamlar var ya.
- Almıyorlar beni eve. Burada kalacağım.
Jungkook sinirlenmişe benziyordu. Adeta birazdan ev havaya uçacaktı.
- Ben de almıyorum evime.
- Hayatım sen sakin ol.
Sorgularca bakışlarıyla bana dönmüştü.
- Hadi ama.. Bizim bir kızımız var Lee youn. İçeride yatmış bir katil ile aynı evde mi yaşasın ?
- Haklısın ama.. Kuzenim o benim.
- Evet kuzeniyim ben onun.
Jungkook bir ona bir bana baktıktan sonra durumu kabullenmişe benziyordu.
- Sadece 2 gün... İki gün sonra defolacaksın.
- Tamam.
Kendimi yavaştan söyleyeceğim şeye hazırlamıştım.
- Madem 2 erkek var...
Bana şaşkınca bakıyorlardı. Bir anda ayağı kalktım.
- HADİ TEMİZLİK YAPIYORUZ !
Sinirli Jungkook' un suratı bir anda saçma hallere girmişti.
- Ben merkeze gitmeliyim.
Tam gidecekken kolundan tuttum.
- Nereye gidiyorsun ? Evimiz pis mi kalsın ? Koksun mu şimdi ? Dışarıdan geçen insanlar kokuyu alsın mı ? " Iyy.. Şu kokuya bak ! " mı desinler ? Sonra cümbür cemaat bayılsınlar mı ? Çoluk çocuk perişan tabi. Polisler mi gelsin ? " Evinizdeki koku yüzünden bunca insan öldü. Sizi tutukluyoruz." mu desin ? Bunu kızımıza ve doğmamış çocuğumuza nasıl yaparsın ?
- SENİN YÜZÜNDEN POLİSLİKTEN SOĞUDUM BE KADIN ! İyi kalıyorum ne dersen yapacağım. Yeter ki şu senaryolarına devam etme.
- Ben yeni geldim. Yorgunum acı banaaaa..
- Hadi hadi... Pamuk eller temizlik bezine.
***
- Öff.. yoruldum aşkım yetmedi mi bu kadar ?
- Bakayım. Jungkook hala yıkamamışsın ki ? Woo ran ! ne yapıyorsun sen orada. Çabuk Jungkook a yardım et.
Yere oturmuş salak salak köpükle oynayan Woo ran a kızınca kalkıp tabağı köpüklemeye devam etti.
- Hayatım bulaşık makinemiz var ya zaten. Niye elimizle yıkıyoruz ?
- Çünkü öyle daha temiz oluyor.
- Neden kendine eziyet ediyor-... BANA BAK WOO RAN DÜZGÜN YAP ŞUNU EĞER BİR DAHA O KÖPÜK ÜZERİME SIÇRARSA SENİ...
Demeye kalmadan Woo ran Jungkook un üzerine yanlışlıkla köpük sıçratmıştı.
- Ver lan bana o köpüğü, ben köpükleyeceğim sen yıkayacaksın.
- Hayır yaa.
- Lan ver !
- Bana ne işte !
Diye didişirlerken kutu ellerinden kaymıştı. Ve köpük hem havada uçuyordu hem de ikisinin de suratına düşmüştü. Çok komik görünüyorlardı.
- Hahahaha Köpük adamlar.
- Seni öldüreceğim Woo ran.
- AAAAAA! BIRAKSANA PEŞİMİ KEDİ ADAM ! AAAAA AY PİST PİST GİT BE !
Woo ran' ın kaçışı ve Jungkook' un onu kovalayışı gülmekten karnımı ağrıtmıştı.
Artık biliyordum..
Kimse fazlasıyla kötü olamazdı..
Bir katil bile !
Artık görüyordum..
Mutlu olamazdık..
Eğer paylaşmazsak.
Ve diliyorum ki,
Herkes MUTLU bir hayat süremese bile, UMUTLU olsun.
DİLERİM Kİ HEPİNİZ MUTLU OLSUN..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CAT BOY ~~ JEON JUNGKOOK
FanfictionKapıyı açtığımda poposunun üzerine oturmuş ayaklarını sallayan bir kedi insan görmek sanırım beni şoka uğratmaya yetmişti. İlk defa canlı canlı kedi insan görüyorum. Kafasını kaldırıp bana baktığında şirinliği ile mest olmuştum...