All alone

7 0 0
                                    

Di ko alam kung anung araw na ngayon, well siguro hindi na din mhalaga pang malaman kung ikaw na lang ang mag-isa. literal na MAG-ISA. Nung magsimula and sakit na iyon unti-unti nitong kinain ang bawat lugar, hanggang bawat bansa at ngayon buong mundo. 3 taon na kong nabubuhay mag-isa, salamat sa mga processed food at nakakasurvive ako.

4 YEARS BEFORE

"Mary bilisan mo lilikas na tayo"

"Saglit lang... Pano ang mga magulang ko"

"Hindi mo na sila mababalikan, Mary alam nating dalawa na sinalakay na ang lugar niyo! Wala na ang Tondo"

Reality hurts talaga, at kahit na alam kong wala na sila ay hindi ko mapigilang umasa na buhay pa sila

"Mary halika na wala na tyong oras malapit na sila!"

"You better go babalik ako"

"No! wala ka nang babalikan"

Tumakbo ako sa lugar kung saan maaring katapusan ang naghihinay. Rinig ko ang hagulgol ni Tasha habang sinisigaw ang pangalan ko.

"Tell Christain I love him, and take care of him. I love u Tasha"

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Sep 25, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Zombie ApocalypseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon