Γεια! Νομίζω πρέπει να σας διηγηθώ μια ιστορία η οποία είναι αρκετά περίεργη.
(Να ξεκινήσω λέγοντας ότι ημουν διακοπές στο χωριό μου όπου μένω σε ένα μεγάλο νεοκλασικό σπίτι σχετικά παλιο)
Γενικά είμαι άτομο με πολλά χόμπυ, η πλειοψηφία αυτών έχει να κάνει με την τέχνη.Παω διακοπές στο χωριό μου κάθε Πάσχα και Καλοκαίρι. Κάπου εδώ να πω ότι με όποιο χόμπυ και αν ασχολούμαι, ασχολούμαι το βράδυ (έτσι λειτουργώ από μικρός) στο σπίτι λοιπόν ότι έφτιαχνα το εφτιαχνα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας ενώ καθόμουν σε μια συγκεκριμένη θέση πάντα η οποία τυχαίνει να είναι δίπλα στον διάδρομο που ενώνει την κουζίνα με το υπόλοιπο σπίτι. Ένα βράδυ λοιπόν έβαλα δυνατά την μουσική στα ακουστικά μου και ξεκίνησα να κόβω το υλικό που ήθελα. Από μικρός λόγω ενός άλλου χόμπυ έμαθα να εξασκω την περιφερειακή μου όραση σε σημείο που είναι πολύ δύσκολο να κάνω λάθος. Έτσι λοιπόν μετά από κάνα 40 λεπτό μπόρεσα να διακρίνω με την άκρη του ματιού μου μια φιγούρα να τρέχει από το σαλόνι μέχρι την τραπεζαρία. Κάπου εδώ να σας ενημερώσω ότι στο σπίτι ήμουν μόνο εγώ, η γιαγιά μου και ο παππούς μου. Μόνο εγώ ήμουν ξύπνιος και εννοείται ότι κανένας από τους άλλους δύο δεν μπορούσε να τρεξει με αυτή την ταχύτητα. Αρχικά δεν έδωσα σημασία και συνέχισα την δουλειά μου. Το φαινόμενο αυτό έγινε για τουλάχιστον 4-5 φορές ακόμη και αυτό που με εκανε να φρικαρω την τελευταία φορά ήταν το εξής. Ο διάδρομος κάτω έχει πλακάκια και στο τέλος του διαδρόμου το ένα έχει ψηλοσπασει εξου και κάνει ένα πολύ χαρακτηριστικό ήχο όταν πατήσει κάποιος πάνω του. Την τελευταία φορά μετά από αυτή την αλλόκοτη κίνηση άκουσα αυτόν τον ήχο από το πλακάκι λες και κάποιος με μεγάλη μάζα πατούσε πάνω και μάλιστα με πολυ δύναμη. Από τότε εγώ θεώρησα την όλη ιστορία λήξαν. Τι με έκανε να το γράψω σήμερα αυτό? Γιατί χθες το βράδυ ενω έφτιαχνα κάτι πάλι στην κουζίνα άκουσα από τον διάδρομο κάποιον με μεγάλα νύχια να τα χτυπάει ρυθμικά στον τοίχο. Όπως καταλαβαίνετε δεν μάζεψα τιποτα σηκώθηκα και έφυγα.
Δι Εντ!
