7. BÖLÜM~ AŞK DOKTORUM
Hatırlatma
Öykü : şu etrafımızdaki insanları görüyomusun hepsi hakkımızda konuşuyorlar sanki bişey varmış gibi
Ayaz : yokmu
Öykü ve ayaz aralarında konuşurken kafeteryaya bi çift gelir el ele tutuşuyorlardır
Xm : biz sevgili olmaya karar verdik
Gelen mete ve şeymadır
Ayaz ve öykü ayağa kalkar
Öykü : aaa çok mutlu oldum
Öykü ve şeyma sarılırlar
Ayaz : mutluluklar
Ayaz ve mete sarılır
Mete ve şeyma masaya otururlar öykü ve şeyma ayaz ve mete sohbet ediyorlardır
Öykü : aslında birbirimizi daha yeni taniyoruz ama ben sana çok ısındım sanki çok eskiden tanıyomuşum gibi
Şeyma : ay kız öykü aynı ben bende seni çok sevdim
Öykü : ne ara bu gelişmeler oldu aranızda
Şeyma : ayyy sorma ya aslında aniden gelişti sonra anlatırım kız
Şeyma bu cümleyi mete ve ayazda duysun diye biraz sesli söylemiştir
Şeyma : asıl sen ve ayaz ne zamandır sevgilisiniz
Öykü : biz mi yani biz çok yakın iki arkadaşız
Şeyma: ama hastanedeki kimse öyle söylemiyo
Öğle molası süresi dolmuştur
Ayaz : neyse ben kalkayım
Önce Ayaz sonra hepsi masadan kalkar
Akşam olmuştur öykü ayazın arabasıyla geldiği için mecburen onun arabasıyla gidecektir öykü arabanın yanında ayaz ve masalın gelmesini bekliyodur
Gelirler
Ayaz kapıyı açar arabaya binerler
Yol boyu hiç bişey konuşulmamıştır
Arabadan inip ikiside evlerinin kapısının önüne gelirler
Masal : öykü abla bize gelsene şimdi zaten annem beni almaya gelicek
Öykü düşünür
Öykü : tamam masalcım birazdan gelirim
Masal öykünün elini tutar
Masal : ya şimdi şimdi gel
Öykü : ama üzerim müsait değil
Öykünün üzerinde işe giderken giydiği mini yazlık bir elbise şık bi çanta ve platform ayakkabı vardır
( öykü hep işe böyle gitmiyo haaa bazen sporda giyiniyo)
Masal: ya öykü ablaaa
Öykü : tamam geliyim o zaman
Ayaz kapıyı açar içeri geçerler.
Ortalık baya dağınıktır
Öykü : evinde baya pismiş
Ayaz : senin evinide gördük
Öykü : ben bu konuşmayı bi yerden hatırlıyorum sanki
Ayaz : bende
Gülerler
Sonrasında sessiz bi ortam oluşur hepsi sessizce oturuyodur
Öykü ve ayazın arasında masal vardır
Masal dayanamaz
Masal : siz niye konusmuyosunuz bakim
Ayaz \Öykü : şeyyyy
Ayaz hemen bi konu bulur konuşmak için
Ayaz : öykücüm bugünkü by pass nasıydı
Öykü :
Öykü gülmemek için kendini zor tutar
Öykü : iyiydi ayazcım
Kapı çalar
Öykü : hih kim geldi
Ayaz : annem
Öykü : annen mi
Ayaz : evet
Öykü ayağa kalkar telaş olur
Ayaz : öykü otur lütfen sanki ilk defa görüceksin
Öykü : doğru ya
Ayaz kapıyı açar
Ayaz : hosgeldin anne
Sarılırlar masal annesinin kucağına atlar
Masal : canım annem
Önem ayazın kulağına fısıldar
Önem : ayaz bu hastanedeki doktor kız neden burda
Ayaz : tanıstırayım YAKIN ARKADAŞIM ÖYKÜ
Ayaz arkadaşım lafını bastırarak söyler
Öykü : merhaba önem hanım ben öykü ayazı ameliyat etmiştim sizle orda konuşmuştuk
Önem : evet hatırladım bende ayaz ve masalın annesiyim
Ellerini sıkarlar
Önem kucağında masal ile oturur
Önem : masalcım abin sana iyi baktı mı
Masal : yani aslında öykü abla baktı
Ayaz : masaal
Masal : ben öykü ablayı çok sendim anne abimde çok sevdi
Ayaz masala dik dik bakar güler öykü utanır
Önem : biz kalkalım aşağıda şöfor bekliyo
Ayaz : tamam
Öykü elini uzatır öneme
Öykü : çok memnun oldum
Önem : bende
Masal : anne tekrar ne zaman geliriz biz buraya öykü ablayı tekrar görmek istiyorum
Önem : bi gidelim de getiririm yine seni
Masal öyküye sarılır
Önem ve masal gider
Ayaz kapıyı kapatır
ikiside koltuğa otururlar
Öykü : o ne biçim soruydu öyle by pass nasıldı
Ayaz : ya ne biliyim o an aklıma ilk o geldi
Öykü : ben kalkayım artık
Ayaz : otursana ya saat daha 9
Öykü : yorgunum
Ayaz : burda iş yaptırmıyorum sana otur işte
Ayazın telefonuna bi mesaj gelir
Ayaz telaş olur
Ayaz : afedersin öykü ama benim işim çıktı gitmem lazım
~BÖLÜM SONU~
