Yuna....
Evden çıkıp hızlıca ilerlemeye başladım,arkamdan Jungkook geliyordu. Onu aldırmadan adımlarımı hızlandırdım, yaklaşık 25 dakika boyunca boş boş yürümüştüm ve Jungkook hala peşimi bırakmıyordu. Arkamı döndüm ve bedenim bir bedene çarptı, kafamı kaldırdım Jungkook bana sadece bakıyordu. Ne hareket ediyordu, nede bana birşey söylüyordu. Sadece bakıyordu. Jungkook'u göğsünden ittirip çarpışan bedenlerimizi ayırdım.
Yuna: Neden beni takip ediyorsun?
Jungkook bir süre bana baktı sonra kollarını göğsünde birleştirip konuştu.
Jungkook: Başına bir bela alma diye.
Yuna: Almayacağım zaten sadece nefes almaya çıkmıştım.
Beni süzdü, gözleri gözlerimde durunca;
Jungkook: yaklaşık 20-25 dakikadır yürüyorsun, evden uzaklaşmaya çalışıyorsun ve benden kurtulmaya çalışırken eve daha çok uzaklaşıyorsun
Farkında mısın bilmem ama, hala sokağın başındayız.
Etrafıma baktım evi hala görebiliyordum ve cidden evden uzaklaşmaya çalışırken Jungkook yüzünden tekrardan eve yaklaşmıştım.
Yuna: Ben eve gidiyorum abim ile telefonumu yollarsın.
Jungkook: Hayır eve fln gitmiyorsun, öncelikle Dami ile aranı düzeltiyorsun ondan sonra eve gidebilirsin.
Jungkook'a baktım bir süre, gözlerini gözlerimden ayırmıyordu, haklıydı öncelikle Dami ile aramı düzeltmeliydim. Jungkook'a omuz atıp eve doğru yürümeye başladım. Jungkook da peşimden eve doğru yürüdü. Eve gidince kapıyı sertçe çaldım. Kapıyı Jimin açtı.
Jimin: Gir içeri.
Jungkook ile içeri girdik, Dami yi göremeyince Tae'ye baktım. Dami yi merak ettiğimi anlamış ve hemen cevap vermişti.
Tae: Yukarıda benim odamda.
Direk yukarı çıkıp odaya daldım. Dami Tae'nin yatağında şarkı dinlerken sızıp kalmıştı. Yanına gidip kulaklıklarını çıkartıp şarkısını kapattım. Hafiften dürttü Dami'yi, ama o birşeyler geveleyip arkasını döndü.
Yuna: kalp ayağa çabuk çabuk çabuk Tae'nin yanında bir kız var abow tam bir yavşak tipi var kızda kalk kalk.
Dediğim anda dami yatakta doğruldu gözleri kapalı bir şekilde birkaç küfür savurdu. Gözlerini açtığında bana sarıldı ve omzumda uyumaya devam etti. Benim geldiğimi sonradan fark etmiş olacak ki bana Sarılmayı bırakıp bana baktı.
Yuna: Abarttık mı acaba?
Dami: BENCEDE
Diye bağırdı ve bana tekrar sarıldı, bende ona sarıldım. Birden kapımız sertçe çalındı, bu Jimin'di.
Jimin: FBI OPEN THE DOOR.
Diye bağırdı. Yoongi ona küfür savurup kapıyı açtı ve içeri girdi, yüzündeki ifade karşısında Dami ye Sarılmayı bırakıp ona döndüm. Sinirli ve ciddi bir ifadesi vardı, genelde baygın bakışlarla bakardı.
Yoongi: Babam bizi çağırıyor.
Gözlerimi devirip ayağa kalktım.
Yuna: Ne oldu da aniden çağırdı beyefendi?
Abim omuzlarını silkti, kafamı olumlu biçimde sallayıp ayağa kalktım Dami nin yanağını öpüp diğerlerine hoşçakal dedikten sonra abim ile evden çıktık. Yolda yürürken çok sessizdi, genelde bana vurur ve beni sinir ederdi. Ama hala ifadesi aynıydı, bakışları öfkeliydi. Ona dokunacak olsam herhalde beni öldürürdü, yanında sessiz sessiz yürümeye devam ettim...
.
.
.
.
.
Bundan sonraki bölüm final bölümü, fazla ergence bir kitap olduğunu düşündüğüm için bitirmek istedim.
