Nagulat kayo kung bakit ako nakapag-aral sa mamahaling paaralan na iyon ganito kasi yon isa kasi akong valedictorian noong elementarya pa ako kaya may ino-offer ang paaralan ng royal-youth academy ng isang scholar ship para sakin para hindi na ako mag bayad ng monthly fee ang babayaran ko na lng ay yong exam fee kaya nagsusumikap talaga akong mapag-aral. Pumasok ako sa paaralan kapag umaga at pag gabi naman ay nagtratrabaho para matustusan ko rin ng kaunti ang pag-aaral ko kaya pinag-sasabay ko ang paq-aaral at pagtratrabaho ko. Isang araw may oras lang akong matuloq ng 3-4 na oras lang kaya pagdating ko sa paaralan eh inaantok pa ako at mas lumaki pa yong eyebags ko parang malapit ng pumutok hehehehe.....pero joke lng yon pwede nyo namang totohanin.
Nagkakilala kami nq kaibigan ko ng dahil sinagip ko yong buhay niya 7th years ako grade 3 pa ako non malapit lng kasi yong bahay namin sa may Dagat.
(Flash Back)
Nag lalaro kasi ako ng buhangin ng may bigla ako nakitang bata na nakapatong sa may malaking bato napalayo kasi eto sa mga kasamahan niya kaya agad ko siyang nilapitan.
“uyy.. bata umalis ka diyan baka mahuloq ka “ sigaw ko sa kanya
“Hindi no malayong mangyari yon” sigaw na sabi niya
“Bahala ka dyan kong ayaw mong makinig sakin” sigaw ko at bumalik sa paglalaro
Bigla na lang akong may narinig na sumigaw at nang paglingon ko sa batang yon ay nawala kaya nagtaka ako kaya nong lumapit ako sa kinatatayuan niya kanina na kita kong nahuloq pala ito dun at dip ala eto marunong lumangoy kaya dali-dali ako sa paglangoy para sagipin siya.
“sabi ko nga sayo eh umalis ka dun pero hindi ka nakinig” sabi ko sa kanya
“Ou nga eh sana nakiniq na lang ako sayo” sabi niya
“Ano bang pangalan mo?” tanong ko
“Franz Abena eh ikaw anong pangalan mo?”
“Sheila De Matrigal” Saqot ko sa kanya
“salamat pala Sheila ha ng dahil sayo buhay pa ako ngayon, sayo na lng tong kwentas ko bilang nagpapatunay na sinagip mo yung buhay ko at bilang isang pagpapasalamat” sabi niya sakin sabay abot nong kwentas.
“ha wag na” pagtanggi ko
“Siqe na tutal magkaibigan na tayo eh at isipin mo na lng na gift ko yan sayo”
“huh??.. Eh …siqe na nga, baka magalit yong mommy mo pag nalaman niyang hindi mo ito suot.”
“Hindi niya iyon malalaman Trust me”
(End of Flash Back)
BINABASA MO ANG
My Best Friend is My Princess
Teen FictionPlease REaD My Story Pinaghirapan ko po kasi toh... About po ito sa magkaibigan or what we say Friendship... sana po magustuhan nyo.. Sorry po kung natatagalan ko pag publish ng iba pang chapter