Walk away but don't go away

Part 3

Saturday ngayon means walang pasok so I choose to stay at house wala rin naman akong kasama kung gagala ako kasi sina Gema may date,alam niyo na buhay may jowa

"Viki pakisabi sa tropa ko na maghintay nalang sa sala kaoag dumating na sila maliligo lang muna ako"

"kuya wait lang sinong tropa ba?"

"sina Kurt,sige akyat lang ako may lakad kasi kami"

"Ahh sila Kur"----omo as in sila Kurt? Magkakatropa na sina kuya at sina Kurt matagal na,kaya ko nga crush si Kurt dahil bukod sa gwapo eh mabait pa at palabiro sa akin NOON,ewan ko lang anong nangyari at biglang nagbago pakikitungo niya sa akin.Siya ang kauna-unahang lalake na nagging kaibigan ko noon.Sayang nga lang at di na kami gaya ng dati sa di ko malamang dahilan.

*TOK TOK*(SABAY OPEN NG PINTO)

"Oh Kurt pasok ka"

"salamat"

"ikaw lang?saan ang ibang mga kaibigan mo?"

"nauna na sila sa pupuntahan namin"

Katahimikan ang bumalot sa amin sa sala.alangan naman iwan ko siya mag-isa nakakahiya naman yata.So pakapalan na ako na ang unang nagsalita sa aming dalawa.

"So Kurt kamusta?"

Tila nagulat si Kurt nang nagsalita ako

"Okay lang"

Ahhhhhhh.and another a moment of silence na naman ang nangyari.Pero may narealize ako na ngayon lang kami nagkasama ng ganito ni Kurt ulit after niyang magbago so I asked him the question that really bothering me the moment he choose to ignore me

"Why? "tila naguluhan siya sa anong ibig sabihin ng tanong ko

"ha?what are you talking about Viki?"

"What I mean is that ,why are we like this?We used to be friends before but right now it seems like you dont know me at all"

"Dont get me wrong viki but yeah youre right we used to be friends before but it is out from boredom you know?.Sino ba namang hindi mabobore if always kaming nandito noon eh kasi ayaw lumabas ng kuya mo with us just because he dont want you to be left alone.And our friendship before was just nothing to me"

Tila may kirot sa puso ko dahil alam ko na ang sunod niyang sasabihin pag pinagpatuloy ko pa ang pag-uusap naming.Pero wala eh tinanong ko pa rin siya kahit alam ko na ang sagot

"so you mean trip mo lang akong kaibiganin noon dahil bored kana at wala kang ibang magawa dati bukod sa pakikipag-usap kay kuya at sa mga kaibigan mo habang nandito kayo sa bahay namin?"

"Exactly Viki and gaya ng sabi ng kuya mo noon a gusto mo raw ako thats why I prefer myself to distance from you.You are not my type you are not even in the list of the girl I might like "

"WOW!"di makapaniwala kung sabi tila nag-iba ang paningin ko sa kung ano ang pananaw ko sa kanya noon.He is the total opposite of the Kurt I used to know or maybe he is like this way back it is just that Im such a fool to be fooled by someone like him

"Yes I like you but I am now regretting it because you are not anymore the guy who used to be my friend,who used to make me laugh,used to notice my presence and used to notice that I am existing.Before I believe na hindi ka katulad ng iba na kahit matabang pangit ako ay kaya mo akong pakisamahan pero I was wrong really wrong!"

And later did I realize my tears are falling,ang sakit lang na tinuring ko siyang kaibigan then wala lang sa kanya pero bago ako umalis may sinabi muna ako sa kanya

"Oh Kurt and one more thing.I maybe matabang pangit pero di ko deserve masaktan ng ganito.I am hurting not because you dont like me back instead I am hurting because I used to treasure our friendship that we once had pero ano pang aasahan ko,I am used to be hurt by people pamilya ko na nga lang ang hindi ako sinasaktan eh ang saya ng buhay ko di ba?"

And with that I walked out with tears in my face.From that very moment I choose to love myself even more thanks to Kurt for hurting me .