Chapter One
Krrrriiiiinnnngggg!
Krrrriiiiinnnngggg!
Krrrriiiiinnnngggg!
Kinuha ko agad ang nagaalboroto kong cellphone at tinignan kung sino ang istorbong tumatawag.
Napabalikwas, napamulat at napatngin ako sa orasan "oh shoot!" nagmamadali akong sagutin ang tawag sa cellphone ko.
"he-hello? Otis?"
"Saan ka na? Andito na ko sa tapat ng dorm mo. Wag mo sabihing kagigising mo lang?" May halong pangaasar ang tinig niya.
"Ha? Hindi ah, wait lang magbibibihis lang ako katatapot ko lang maligo no!" palusot ko.
"Osige sige!bilisan mo ha."
Nagmamadali kong pinindot ang end call at bumangon sa higaan, daredaresto akong pumunta ng banyo para maligo.
After 15mins natapos ako. Binilasan ko at alam kong kanina pa siya naghihintay sakin.
Si Otis Gabrile Mendez, siya ang bestfriend ko simula highschool, malapit kami sa isa't isa.
Kaya siguro madali kaming na fall aa isa't isa
And eventually nagtapat siya sakin ng feelings when we we're still in highschool sobrang saya ko because I feel the same way for him matagal na kong inlove sakaniya, hindi ko maamin dahil ayokong masira ang friendship namin.
Pero akala ko noong nagtapat siya, akala ko yun na ang simula namin. Hindi pa rin pala.
Because he told me na hindi pa siya ready sa relationship, sinabi niya na pagraduate namin ng highschool tatanungin niya ulit ako kung mahal ko pa siya at kung oo parin ang sagot ko magiging kami na.
Pero lumipas ang mga taon, gagraduate na nga kami ng college eh, eto pa rin kami magbestfriend parin ang label namin.
Iniisip ko tuloy kung totoo ba lahat ng sinabi niya noon.
Gusto ko na nga,ako na ang magtanong sakaniya.
Kaya lang baka magmukha naman akong tanga.
Kaya hinahayaan ko nalang siya. Ramdan ko naman na mahalaga ako sakaniya. Dahil palagi siyang anjan kapag kailangan ko siya.
Hinahatid sundo niya ko,
Nililibre sa mga mamahaling kainan.
Kapag may problema ako anjan siya,
Hindi niya nakakalimutan ang mga special days ko.
At higit sa lahat he makes me happy.
Kaya kampante ako.
Paglabas ko ng dorm nakita ko agad, siya naghihintay.
Nung nakita niya ko agad siyang kumaway.
"What took you so long?" tanong niya
"Ano ka ba syempre dapat maayos at presentable ako ngayon no, this is my big day, alam mo naman na yung company na yon ang pangarap kong pasukan para sa internship ko."
Naglakad kami kung nasaan ang audi niya.
"okey, pero alam mo Harlow ang layo sa Uni at dorm mo ng company na yon, okey lang ba sayo yon back and forth ka dito?" tanong niya.
"Well, actually may nahanap na din naman akong malilipatan since alam ko nga na malayo siya from here, kaya don't worry about that I can manage." tinapik tapik ko ang balikat niya to ensure him that It's okey
"And besides hindi na din naman ako madalas sa Uni, every friday nalang naman ako and reporting lang naman yon. Nagpaalam na din ako sa parents ko and they allow me."
