Ben Justin'i televizyon sayesinde tanıdım. Baby de. Açıkçası sevmediğim için seven bi arkadaşıma gıcık olsun diye Justin'e laf bile etmiştim. Sonra çok sevmeye başladım. Hayranı oldum. Ve Belieber oldum. Televizyon da o çıktığında deli gibi koşup son ses çığlık atarak dinliyorum. Ona aşığım resmen. Tek hayalim ona bir kere de olsun sarılmak. Onun kokusunu içime çekmek istiyorum, bal rengi gözlerine yakından bakmak istiyorum, dudaklarına, kirpiklerine, elmacık kemiklerine, kaşlarına, yüzünde ki her hatta yakından bakmak,incelemek istiyorum. Gerçekten tek ihtiyacım olan sensin Bieber. Bazen fotoğraflarına bakarken fark etmeden ağlıyorum. Ve bir damla yaş gelince duramıyorum. Hayaller kuruyorum. Yanımda olduğunu, sana sarıldığımı, güldüğünü... Senin istediğin gibi asla asla demiyorum inanıyorum ama yoruldum Justin. Laf edenlere karşı dik durmaktan, ağlamaktan, sabretmekten, beklemekten, hayallerimi yaşayan fanları izlemekten çok yoruldum. Hayal kurmak çok yorucu artık. Gerçek olmıyıcağını bildiğim halde kurduğum hayaller çok yorucu. Kidrauhl'u kaybettiğimiz gibi Bizzle'ı da kaybetmeyi göze alamayız biz. Yoruldum, yorulduk
