Saudade

8💜

🥳🥳Merhabalarrr👋👋👋Umarım Mööhteşem bir gün geçirmişsindir yada geçiriyorsundur. İyi okumalar.🥰🥰🥰🥰
Not:Noktalama ve yazım yanlışları olabilir kusura bakma 💜💜💜
Umarım hoşuna gider🤗

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Korkumdan hiç bir şey diyemiyordum.
Bana niye bağırmisti ki? Sanki ben bir şey yapmıştım. Beni niye şuçluyordu ya da sinirini benden çıkarıyorfu.
Büyük bir evin önüne gelmiştik. Evin önünde ona yakın koruma vardı. Bu kadar korumanın olmasını anlayamamıştım.
Neymar birden tüm gücüyle frene basmıştı. Bunun sonucunda az daha cama yapışıyordum. Arabadan bir hışımla indi. Kapımı hızlı bir şekilde açtı. Kolumdan sertçe tutup beni kapıya sürüklemeye başladı. Bir adam Neymar için kapıyı tutuyordu. Evin içine girmiştik. Beni büyük bir solana getirdi ve içeriye fırlattı. Yere dizlerimin üzerine düşmüştüm. Ne yaptığını zannediyor du bu. Tabi korkumdan hiç bir şey diyemiyordum. Acıyla inledim. Neymar birden kükremeye başladı. Bir oraya bir buraya gidiyordu.
-Sen ne hakla benden izinsiz gece kulübüne gidersin⁉️ Sen kendini ne sanıyorsun⁉️ Sen beni çıldırtacak mısın⁉️ Beni katil mi etmek istiyorsun⁉️ Cevap ver bana⁉️
diye kükredi, bağırdı. Bir yandan ellerini yumruk yapmış kafasına vuruyordu. Bu adam tam bir manyaktı.
-Ben...
sesim o kadar güçsüz çıkmıştıki.
Dizlerim çok acıyordu.d
-Kes sesini sus elimden bir kaza çıkmaması için kes sesini
diye bağırdı.
Mal mıydı bu? Soru soruyor ama cevap vermeme izin vermiyordu. Tabi korkumdan bunları içimden söylüyordum.
Birden bağırmasıyla yerimden zıpladım.
-Bir de üstündeki o göbeğine kadar olan göğüs dekolten!!
Birden saçıma yapıştı. Çığlık attım.
-Açıkla bana hemen bunu. Yürek mi yedin Victoria. Bu halin ne⁉️ Yanındaki zibidi arkadaşların seni hiç uyarmadımı⁉️ Heeee  cevap ver bana. Söyle konuş.
diye bağırdı kulağımın dibinde.
-Cevap ver banaaaa⁉️⁉️⁉️
Saçlarımın kökünden koptuğunu hissediyordum. Acı tarif edilmezdi bile.
Birden beni saçımdan tuttuğu gibi yukarıya çıkarmaya başladı.
Bir odaya geldiğimizde her zaman yaptığı gibi yine beni fırlattı.
Sonra odanın kapısını kitleyip gitti.

💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓

Ev sesizdi dünün aksine. Beni odaya kitledikten sonra belirli aralıklarla sabaha kadar kırılma sesleri, eşyaların düşme sesi gelmişti.
Yatağın üzerinde tam ortada bağdaş kurmuş oturuyordum. Zaten bir odada en fazla ne yapıla bilinirdiki hiçbir şey yokken.
Ayak sesi duydum. Büyük ihtimalle Neymar'a aitti.
Ayak sesleri yaklaşıyordu. Bir de Neymar'ın kokusu. Kokuyu alınca gelenin o olduğunu anlamıştım. Sadece bir kez bana sarıldığı o gün koklamıştım onu. Bana benimle evlenmek zorundasın dediği gün. Güzel kokuyordu. Keşke kişiliği de öyle olsa. Burnu hiç bir kokuyu almayan ben nedense Neymar'ın kokusunu 100 metre ilerden alıyordum. Ne olmuştu bana. Kendime gelmeliydim👑
Kapım yavaşça çalındı. Hiçbir şey demedim. Neymar'ı ne görmek, ne sesini duymak istiyordum. Bir kez daha çaldı. Yine cevap vermedim. Sonra anahtar sesi. Yavaşça kapıyı açtı. Aynı yavaşlıkla içeriye girip, kapıyı kapatıp, kapıya yaslandı.
Yüzümü pencereye dönmüştüm. Onu görmemek için.
Bir süre öylece durdu.
Ya ne diyeceğini kestiremiyordu yada korkuy... İkinci şıkkı eledim. Neymar benle konuşmak için neden korksunki.
Odada sadece nefes seslerimiz duyuluyordu. Artık Neymar'ın nasıl nefes alıp verdiği , hangi aralıklarda nefes aldığını ezberlemiştim.
Sessizliği bozdu.
Bana fısıltı dolu sakin bir ses tonuyla seslendi.
-Liana
cevap vermedim.
Pes etmedi devam etti.
-Liana
Yine cevap vermedim.
Sakince
-Liana bana bakar mısın lütfen? Yada en azından cevap verebilir misin?
Kafamı hayır anlamında salladım.
Yanıma geldi yavaşça yatağa oturdu. Kafamı omzuna koydu ve saçlarımı okşamaya başladı.
Aynı sakinlikle artı olarak sesine hüzün eklenmişti yada ben öyle zannettim.
-Liana yalvarırım sana. Konuş benimle
Dedi.
Kollarından kurtuldum. Bana dokunsun istemiyordum. Yatakta geri geri gittim. Yatağın başlığına kafamı yasladım. Yüzümü pencereye doğru döndüm. Neymar yanağımı okşamak için elini uzattı. Kafamı yere eğdim. Eli havada kaldı.
Pes etmişti. İstediğim gibi. Yataktan yavaşça kalktı. Yine kapıya yaslandı. Yavaşça yere çöktü. Çok garip bir adamdı.
-Sana tişört getirdim. Büyük olduğu için elbise gibi olur.
deyip elindekini yere bıraktı.
Niye beni düşünüyordu?
-Aç mısın?
diye devam etti.
Aslında cevap vermiyecektim ama bir an önce odadan çıkmasını istediğim için ilk defa konuştum. Ağlamaktan sesim çatallaşmıştı.
-Hayır
-Hiçbir şey yemedin ama
-Yemiyeceğim
-Li...
-Neymar artık çık şu odadan yalnız kalmak istiyorum.
deyip atarlandım. Niye şu sikik çenemi tutmamıştım şimdi yine sinirlenecekti.
-Tamam
Dedi ruhsuzca.
Çok sakindi.
Yavaşça çıktı ve kapıyı kitledi.
Oda bıkmıştı büyük ihtimalle benim bu hallerimden.
Bu kadar sakin olması sinirlerimi bozuyordu. Beni çıldırtmak mı istiyordu? Tamam başarmıştı. Çıldırmıştım. Yatağın üzerindeki yastıkları atmaya başladım. Sinirlerim cidden bozulmuştu. Bağırdım. "Senden nefret ediyorum " diye bağırdım.
Bende onun beş dakika önce yaptığı gibi kapının arkasına yaslandım.
Başımı ellerimin arasına alıp düşünmeye başladım. Sakinleşmeye çalışıyordum. O an da dikkatimi bir şey çekti.
Hıçkırık sesi. Bana mı aitti? O kadar kafam bulanıktıki bunu bile ayırt edemiyordum. Dinledim. Sadece dinledim. Kapının arkasından geldiğini anladım. Sonra o koku. Neymar tam kapının arkasında mı ağlıyordu? Uydurduğumu düşündüm yere yatıp kapının o yerle arasındaki küçük yerden baktım. Evet bu pantolon Neymar'a aitti.
Neymar ağlıyordu!
ama
Neden?
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕