Chapter 8
(Lexie's POV)
Pakisabing nananaginip lang ako! Please.
I can't be engaged with...
Chris!
No! This is a Big mistake.
kahit pa mahal ko s'ya
Di ako papakasal sa taong alam kong lolokohin lang ako.
Tumakbo ako!
Tumakbo ng may mga luha sa mata ko.
Bahala na kung itakwil ako ni mommy o kung ano man. Sa dinami dami ng tao.
Bakit s'ya pa?
Sana si Renz nalang.
Ayoko talaga nitong feeling na 'to. Nakakainis.
Oo Siguro nga mas mahal ko si Renz kaya ganito. Kahit pa kapatid lang turing nun sakin!
Masaya ako sa kanya.
Pero kay chris. Nawawala na yung pagmamahal ko sa kanya.
Napad pad ako dito sa pool side ng bahay.
Dito nalang muna ako.
"Tissue You want?" narinig kong may nagsalita sa likod 'ko.
Muntik na nga ako mahulog sa pool kasi wala na nga akong nakikita dahil sa puno ng luha ang mata ko. May bigla pang magsasalita sa likod ko.
Jusmiyo naman!
"Ang bilis mo naman makapunta dito." tapos kinuha ko yung tissue na inaabot nya
"Mabagal ka lang tumakbo. Naka heels ka diba? And besides I'm an athlete." Sabi n'ya.
Pagkatapos n'yang sabihin yon.
puro iyak.
puro luha. Nakakainis. Ayoko talaga kay Chris.
Damn This Business!
eto ang mahirap pag mayaman.
Nakakainis Mayaman na nga nag papayaman pa !
Nakakainis talaga!
Niyakap n'ya ako. Kaya napasandal ako sa dibdib n'ya.
"cry." Sabi n'ya
"Wag mong itago yan. Mag kakasakit ka pag tinago mo yan."
Parang.
Alam ko kung kaninong linya yun ah.
Linya yun ni Daddy.
Niyakap ko s'ya
Ang bangoooo!
Charot.
"alam ko si Renz ang mahal mo. Di mo man lang ako binigyan ng chance. Yaan mo gaagwan ko 'to ng paraan."
So napaniwala talga namin s'ya ni renz. Pero totoo yun mahal ko talaga si renz.
"Sus. Ayaw mo lang sakin eh." sabi ko.
""Ang kulit mo. Mahal nga kita tapos ayaw sayo!" tapos mas lalong humigpit yung pagkakayakap n'ya sakin.
I can feel His sincerity.
Ang bango n'ya pa.
Charooot ! Ang lande ko talaga.
"I missed this." sabi n'ya.
