Adrinette / Anonim Texting ✓Tamamlandı✓

♡8♡

Adrien'i zorda olsa bizde kalmaya ikna edebilmişti annem.

Çok bitkin ve yorgun görünüyordu.

Haline üzülüyordum.

"Adrien kusuruma bakma misafir yatak odası hazır değil. Seni bu akşamlığına başka bir yerde yatırsam olur mu?"

Kafa sallamakla yetindi. Zaman geçtikçe içine kapanıyordu.

Bunu bir şekilde halletmeliydim.

"Anne benim odamda yatsa olmaz mı?"

"Olur."

Gözümüz Adrien'deydi. Gözleri doluydu.

Dalgınca yere bakıyordu. Ağlamak üzereydi.

Adrien ve babam aşağıda kalmıştı. Ben ve annem yukarı çıkmıştık.

Adrien için yatak açıyorduk. Yatağımın yanına açmıştık.

Annem konuşmamız gerektiğini söylemişti.

"Marinette eğer ödeviniz yarına değilse okula gitmeyin. Yarın çok konuşulur."

"Tamam anne. Ben Adrien'i çağırayım."

Kafasını salladı.

Adrien'le beraber yukarı çıktık.

"Adrien... Tatlım şu projeniz ne zamana?"

"Haftaya."

"Tamam. Yarın okula gitmiyorsunuz."

"Bana uyar."

O sıra da Tikki içeri girdi.

Adrien Tikki'yi görünce gözleri kocaman açıldı.

"Kedim! Evde! Hayır Plagg'i unuttum!"

Plagg ha? Neden tesadüf değilmiş gibi geliyor.

"Bu kedi mi?"

Babam elinde bir hayvan çantasıyla içeri girdi. Simsiyah tüyleri, yemyeşil gözleri vardı.

Tam da kediciğim gibi...

Neyse. Bu akşam buna takılmayacaktım.

Adrien kapısını açtı. Ve kedisini eline aldı.

"Merhaba Plagg. Nasılsın kızım?"

Babam yavaşça kutuyu yere koydu. Ve içinden 1 tane yavru kedi çıktı. Plagg'in kopyasıydı.

"Yaaa ne tatlı!!"

Bunu dememle Adrien yere baktı.

Gülümsedi ve kedisine sarıldı.

"Aferin kızıma."

Ama çantanın içinden bir havlama yükseldi.

Çok cılızdı.

Tikki hemen çantanın yanına koştu.

İçinden turuncu tüylü mavi gözlü bir köpek yavrusu çıktı.

"Tikki! O...."

"Evet Marinette. O da hamileydi. Sürpriz oldu biraz."

Ben Tikki ve yavrusu ile ilgilenirken Adrien da kedileri ile ilgileniyordu.

Bu sıra da annemler gitmişti.

Yavru köpüşü kucağıma aldım. Ve yatağıma ilerledim.

Tikki de peşimden geldi. Adrien da yavru kediyi kucağına aldı. Ve yanına geldi.

Tabii peşindeki Plagg ile beraber.

"Trix! Adı Trix!"

"Harika bir isim Marinette. O zaman sen de küçük şey... Wayzz. Evet Wayzz."

"Çok tatlılar."

"Evet."

Tereddütlüydüm. Konuşmalı mıydım?

"Adrien."

Bana bakmıştı sadece. Konuşmaya gücü yok gibiydi.

"Anlatmak istersen dinlerim."

"Olur."

Ben Trix'i severken o da Wayzz'i seviyordu. Bir anda Wayzz'i bıraktı ve bana yaklaştı.

Ben de Trix'i bıraktım. Ben de biraz ona yaklaştım. Yavruları anneleri esir almıştı bile.

Titremeye başladı.

"Daha 5 ay önce. Plagg'i alalı 3 ay olmuştu. Babamla beraber yoğun bakımın önünde ağlıyorduk.

Anneme araba çarpmıştı. Ve doktorlar kurtulmasının mümkün olmadığını söylüyorlardı.

Annem orda canıyla cebelleşirken ben camın önünde salya sümük ağlıyordum.

Annem her zaman beni en çok seven taraf olmuştu."

Ağlıyordu. Hem de çok acı bir şekilde.

"O giderse ne yapardım bilmiyorum.

Ama biliyor musun Marinette...

Tam kurtulacağı sırada gitti benden.

Eğer 1 ve ya 2 saat daha dayanabilseydi kurtulacaktı Mari.

Son anda kaybettim onu.

Onun ölümü bizi yıktı. Adeta yürüyen ölü olmuştum.

Babam değer vermeyi kesti. Yalnız bıraktı beni.

Canım yanıyordu. Annem bilerek bırakmamıştı beni. Ama babam göz göre göre ölmeme izin veriyordu.

Hâlâ canım yanıyor Marinette! Her gece ağlıyorum.!Özlüyorum onu!"

Ona sarıldım.

"Sen çok yol kat etmişsin Adrien. Daha 5 ay olmuş. Sen bayağı toparlamışsın.

Her gece ağlaman o kadar normal ki! Hele ki annen seni babandan çok seviyorsa.

Bak. Seni anlayamam. Ama yardım edebilirim.

Beraber güleriz. Beraber eğleniriz. Kafanı dağıtmaya çalışırım."

O da bana sarıldı.

"Sen harikasın Marinette. Çok teşekkür ederim."

"Annem ve babam da senden sevgilerini esirgemezler.

Annen nasıl seviyorsa öyle sever. Aratmazlar onların boşluklarını."

Tikki bir sorun olduğunu anlamıştı. Ve aramıza girmeye çalışıyordu.

Birbirimizden ayrıldık. Ve araya Tikki girdi.

Ağlamaya benzer bir ses çıkardı.

Sonra da ikimizin de yüzünü yalamaya başladı.

Sonra bize Plagg'de katıldı.

Biraz zaman sonra kahkahalar atıyorduk.

Kararlıydım...

Adrien'a bu yokluğu aratmayacaktım...

Aratmayacaktık...

Uuu... Sonu güzel oldu. Gerisi saçma. 😶 iyi gecelerrr... 😚