ჯიმინი'ს pov
"ჯიმინშეე მიყვარხარრ" მითხრა ლუნამ და პირი გააღოო "აააააააა " ამოუშვა პირიდან ხმები " მეც მიყვარხარრ"ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე "ის ჯიმინშეე პირში რო ჩამხედო შიგნით მე რომ პირი დავხურო უთავო ჯიმინი მეყოლება ბანკეტზე მეწყვილედდ???" მითხრა და სიცილში გავსკდი "რავთქვი სასაცილოო??" მკითხა სერიოზულად ხელები მუცელზე გადააჯვარედინა და ქვედა ტუჩი წინ წამოწია " არაფერი არაფერი არ გითქვამს სასაცილო "
"ეი თქვენ ორნი გაჩერდით" მოგვაძახა მასწმა " ლუნა წინ გადმოდი "მიამტა და ლუნაწინ გდაიყვანა "ცოტა ხნით დამშვიდობება მიწევს სულ რაღაც..." მითხრა საათს შეხედა დადაამატა " სულ რაღაც 10 წთ" მითხრა და წინ წავიდა... ეჰჰ ეს ათი წუთი საუკუნედ გაიწელა და აი ჩემი ბედი ხმა " ზარი ხმა" როგორ მიყვარს ეს ხმა სკამიდან წამოვხტი მაგრამ მასწავლებელი ვინაა თუ არ დამსვა და არ დააყოლა "ზარი ჩემთვის ირეკება დროზე ადგილზე" სხვა რაგზა დამრჩენია ადგილს დავუბრუნდი.. და აი შესვლის ზარიც " აუუ მასსსს ზარი იყოოოო" დაიყვირა ერთმა "ხო ჩემთვის" თქვა დაშემდეგ ვეღარ გავუძელი და მაგ ქალს თავში წიგნი გავუქანე " ჯიმინ დირექტორთან გამომყვები" თქვა და ლუნას შეშინებული სახე ამესახა წინ "კარგით " მხოლოდ ეს ვუპასუხე და წავყევი, როცა მივედით დიდი მსუქანი დირექტორი დავინახე " შეიძლებაა??" იკითხა მასწმა " კი შემოდით" გვითხრა და შიგნით შევედით...
5 წთ-ს შემდეგ
" ჯიმინ როგორც ვიცი ბევრ გაკვეთილზე ვერ ჩერდები ბევრს ლაპარაკობ და ბევსაც აშავებ მეთორმეტე კლასს ამთავრებ და რით ვერ უნდა გამოსწორდე მე ვიცი რასაც ვიზამ" თქვა და ტელეფონი ამოიღო " ალიო მოსწავლის გამოგზავნა მინდა ორი წლით... დიახ... კარგით... ნახვამდის" დაასრულა ლაპარაკი და შემომხედა "ხვალე გამოსასწორებელ კოლონიაში გაგიშვებ ორი წლით... თავისუფალი ხართ" გვითხრა " შეიძლება რაღაც გთხოვოთ???"
"გისმენ"
"შეგიძლიათ ლუნას ისე მოუაროთ როგორც მეე??" ვკითხე დადარდიანებული თვალებით " შევეცდები" მიპასუხა, მადლობა გადავუხადე და კლასისკენ წავედი " რახდებაა??" მომვარდა ლუნა "გამოსასწორებელი კოლონია ხვალე დილით ორი წლით"ვუთხარი და დავინახე როგორ ჩაუცრემლიანდა თვალები დაიწყო კანკალი და მეგონა აქვე მოკვდებოდა "ჯიმინშე როგორ გავძლო შენს გარეშეე?? როგორ ვიცხოვროო?? ეს ორი წელი იცი რამხელააა 730 დღე როგორ დაგელოდოოო" მითხრა ტირილი დაიწყო და ხელები შემომხვია " სხვა ბიჭებს არ შეხედო, ბანკეტზე ნამჯუნის მეწყვილე იყავი, ჩემს მაგივრად ნამუ მოგივლის ისე როგორც მე, და არასდროს არ დამივიწყო" ვუთხარი და მეც ხელები მჭიდროდ მოვხვიე...
თეჰი'ს pov
სამი წლის წინ დედა ვიპოვე, ის ვინც მთელი 25 წელი მაკლდა,ის ვისაცც მთელი ჩემი ცხოვრება უნდა გაელამაზებინა და კარგი გაეხადა დედაჩემი ფინა ის ადამიანი რომელმაც მთელი ჩემი 25წლის სიმარტოვე ამ სამ წელში აანაზღაურა. მყავს არაჩვეულებრივი ცოლი სამი შვილი რომელთან ერთადაც ძალიან ბევრს ვხალისობ მყავს დედა რომელიც ძალიან შემიყვარდა ამ სამი წლის განმავლობაში და მყავს არჩვეულებრივი მეგობრები რომლებიც ყველანაირ განსაცდელში მეხმარებიან... ღმერთოო ახლა თუგინდა მომკალიიი.... კარიზე კაკუნის ხმა " მე გავაღებბბბ" დაიყვირა ინგამ " ანიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი ჩემო გაბერილოოო" იყვრა ინგამ და ჩაეხუტა " დეიდაააა" გაიქცა ლოლა ანისკენ მაგრამ ქუქიმ დაიჭირა თავისი დიდი ხელებით "ჰეე ბაღვიი ძლივს შვილს ვაკეთებ და გინდა ესეც ჩააფლავოო" უთხრა და ღიტინი დაუწყო " დეიდაააა" ახლა მია გაიქცა " ინგააა ამიერიდან შენთან მცველებით მოვალ თორე შენი შვილები ბავშვს მიკლავენ " მიააა არაააააა " მია მირბოდა წონასწორობა ვეღარ დაიმორჩილა და პირდაპირ თავით ანის მუცზე მოხვდა " ააააა მუცელიიიიი ქუქიიიიიიიიიიიი" დაიყვირა ანიმ და ქუქიმ დაფეთებული თვალებით ანისკენ დაიხარა " ჩქარა დარეკეე მგონი დაიწყოოო" ქუქიმ კანკალით სავადმყოფოში დარეკა და გამოიძახა " მოდიანნ" თქვა და ანი ხელში აიყვანა " ვიუვიუუ" გავიგეთ გარეთ ხმა "ჩქარა ქუქი ჩქარაა" უყვირა თეჰიონმა " მე დედას დავუტოვებ ბავშვებს დამოვალ " ვუთხარი თეჰის და ტელეფონი ამოვიღე დასარეკად " ალიო დეე...." ვუთხარი და დამთანხმდა სახლში მხოლოდ მე და ბავშვები ვიყავით ძალიან ვნერვიულობდი " დედიკოოო მკვლელი ვარრ" თქვა მიამ და ხმა გაუტყდა " არა დედა მოდი ჩემთან არსებობს როგორი შვილები იციი?? დღწნაკლული... იცი შენ ცხრა თვე იყავი მუცელში და ანის შვილი ეხლა რვა თვე იქნება და გამოუვა დღენაკლული შვილი" ვეუბნებოდი და გაკვირვებული მიყიურებდა " მე რატო არ დავიადე დღე რაღაცაა??" მკითხა და დავფიქრდი " რატო დაა..." კარები დედამ შემოამტრია " გული გამიხეთქე დეეე " ვუთხარი და გავემზადე " დე ლუკასს ძინავს საჭმელი მაცკვარშია ყველაფერს გაგაგებინებ რაც მოხდება" ვუთხარი და ჩატი გავხსენი ვიდეო წერილი გავგზავნე ამ ჩატში ყველა ვიყავით " ხალხოო შუგა მიკა ლუნა ჯიმინ ჰობბ ჯუნნნ ჯინნნნ სასწრაფოდ სავადმყოფოში ანი მშოობიარობს " ვთქვი და გავგზავნე " ანიკუნააააა მოვრბივართ" მოვიდა მესიჯი ნამუსგან და ჯინისგან " ჩვენც" ახლა მიკასგან და შუგასგან "ჰეე ჩვენც არ დაგვტოვოთ" ესეც ჯიმინისგანნ " ჯიმინ ლუნა სადაა??" გავუგზავნე მესიჯი " აგერ მყავს " მანაც ვიდეო შეტყობინება გამოუშვა დავინახე როგორი დასიებული და ჩაწითლებული თვალები ქონდა და რა მჭიდროს ქონდა ჯიმინის წელზე ხელები შემოხვეული " რამოხდაა??" მივწერე და ცოტახანში მესიჯიც მოვიდა " რომოვალ გეტყვი" ისევ ჯიმინის ხმააა...
ქუქი'ს pov
სასწრაფოში ვიჯექით და ანის ვუყურებდი მისი ხელი ჩემს ხელზე მჭიდროთ ქონდა მოკიდებული " ქუქქ... ტკივილლი მატულობსს" მითხდა და ხეზე ვაკოცე " ცოტაც პატარავ ცოტაც " ვუთხარი და გზას შევხედე... ცოტახანში მივედით და დანარჩენები შამპანიურით ბანბანერკით და ყვავილებით იქ გველოდებოდნენ " ჩქარა ჩქარა სამშობიარო მოამზადეთ და საკაცე მოიტანეთ " დაიყვირა კაცმა რომელიც ჩვენ გვეხლა მანქანაში " ჩქარა დღენაკლულია და სიუფსია ჭირს" დაიყვირა ამ კაცმა და სიუფსია რაარის ეგ მეც არ ვიცი (რაღაც მოვიგონე ნამდვილი არ გეგონოთ) შეიყვანეს საოპერაციოში და აი დამტოვეს მარტო, ექთანმა მოვიდა წყალი და ჩაი შემომთავაზა, უარის ნიშნად თავი გავაქანე და მადლობა გადავუხადე. ყველა ელოდებოდა მათ შორის მეც ყველა, ძალინ ვნერვიულობ..........................
......................................
პ.ს სიუფსიაა???
