De Fantasie Prins (NL)

Het begin

*Hallo, ik ben Milo, een jongen van veertien met wel een heel speciaal verhaal. Ik besloot om het op te schrijven want dit moeten echt meer mensen weten. Het begon al een week voor m'n 14de verjaardag.

7oktober~ Ik ging zoals gewoonlijk te voet naar school want hij was maar vijf straten verwijderd van mijn huis. Dus ik sloot de deur achter me en begon te wandelen, in de eerste twee straten gebeurde er nog niets. Maar toen ik één voet in de derde straat zette hoorde ik gefluister en kreeg ik rillingen over mijn hele lijf. Ik keek rond me, er stond niemand! Ik liep gewoon door naar school. Op school zelf, tijdens Nederlands gebeurde er ook iets raar. Kijkend uit het raam vielen mijn ogen op een struik, leek eerst doodnormaal. Maar na een seconde werd de struik plots reusachtig. Ik keek verbaasd en sloot m'n ogen. Verward keek ik terug naar de struik maar hij was weer zoals voorheen!? Ik dacht dat gewoon maar een waanbeeld was. Voor de rest was het maar een saaie, warme typische schooldag. In de volgende dagen gebeurde er ook allemaal rare dingen: water die omhoog straalde aan het meer achter mijn tuin, de zon en de maan die plots een dag verdwenen (niemand anders leek het door te hebben), mijn lamp die plots begon te zweven (ondertussen is het nog niet gestopt), de knuffels in mijn bed bewegen en maken rare geluiden, ...

14 oktober~ Op mijn verjaardag begon het pas echt allemaal, in de avond toen ik elk moment in slaap kon vallen... Plots hoorde ik rare geluiden. Ik ging langzaam en voorzichtig uit mijn bed. Ik kwam dichterbij het gordijn en zag door de kleine gleuf, planten voor mijn raam. Traag deed ik het gordijn een klein beetje meer open, nu zag ik het beter. Er stonden inderdaad planten voor mijn raam, ze waren reusachtig. Maar dat was niet alles, er verscheen flitsend een soort paars-blauwachtig wolkje in de lucht. Toen kwamen er allerlei dingen uit het... "wolkje"? Ze daalde zwevend naar beneden rechtstreeks op de planten. Ik krabbelde terug achter het gordijn en keek voorzichtig wie of wat er uit het wolkje kwam. Ik zag een man met een punthoed en een staf,een meisje met blond golvend haar en een hoog-opgestoken staart en een lederen haarband, en een jongen met bruin overlopend naar oranje haar en oranje ogen. De man riep m'n naam(?) en zei: "Treed naar voren, we gaan je niets aan doen". Ik twijfelde, maar toen bedacht ik me: "Een portaal en ze zweefden dit is echt ongelofelijk, ik mag dit niet zomaar afwijzen!" Net toen ik naar voren wilde gaan en mijn raam wilde openen, zag ik dat de tovenaar één beweging maakte, en toen verdween de hele muur!? Ik kon nu niet anders dan naar voren gaan en hen te begroeten. Ik stapte op de planten en zei traag en aarzelend: "Hallo, wie zijn jullie?" De tovenaar antwoorde: "Ik ben Linus Ledenavatru, maar noem me maar gewoon Linus". Toen zeiden de twee anderen ook hun naam, het meisje: Selena en de jongen: Ian."Wil je meekomen naar Fountusia?"vroeg Selena. "Wacht maar wat is Fountusia?"vroeg ik. "Een plek waar magie echt bestaat. Klinkt fantastisch, toch? En je bent de uitverkorene, dus kom gewoon mee!", zei ze spottend en opdringerig. Het klonk interessant dus ik zei: "Ja!" Linus tikte met z'n houten staf waar er vanboven een rood en blauwe parel in zat, op de grond. Toen vloeide al het water van de vijver in de lucht en vormde een trap, naar het portaal toe. "Vertrouw ons maar", zei Ian. Ik stapte voorzichtig op de eerste trede, want ik was bang dat ik erdoor zou vallen omdat water geen vaste stof was. Maar ik stond er stevig op! Ik ging trede voor trede naar boven en toen merkte ik op dat in een paar van de trees vissen aan het zwemmen waren. Toen liep ik sneller en sprong het portaal in. Het er heerste een warme gloed maar ik voelde wel veel wind, waarschijnlijk door de snelheid. En de wanden hadden ook alle kleuren van de regenboog. De reis duurde maar enkele seconden en ik was al aangekomen...