'' Yanıldın. Eğer gökkuşağındaki beyaz renk olmasaydı diğer hiçbir renk varolmazdı . hepsi onun yansımasından ibaret . O eşşiz gökkuşağı aslında kendini benzettiğin beyazın eseriydi:
Senin eserin
Sen yoksan gökkuşağının bir anlamı kalmaz ''
Konuşamıyorsu. Yutkunmaya çalıştı:''Ya...Yarın yok''
Ruhum çekip alındı sanki içimden , karanlık dipsiz bir kuyuya düşer gibiydim.
''Esila'' dedi. '' Ben ... Gidiyorum''
Genç adam gözlerini aralamaya çalışıyordu.Ama ağırlaşmıştı bedeni , taşıyamıyordu.
Genç kızı üzdüğü için nefret etti kendinden . Yok olmak istedi.
Biliyordu , hissediyordu ölceğini...
Genç kız ,Genç adamı sonsuza dek kaybetti...
SİZ İSTEDİNİZ !
Son sahne - Emre ve Esila 'nın diyalogu-Emre' nin ölümü
FERHAN UĞUZ
( Bu arada en sevdiğim sahne ) (Spoiler: Emre ölmüyor. )
YOU ARE READING
SEN HEP GÜL
Short StorySEN HEP MUTLU OL DİYE GÜÇLÜ OLMAYI ÖĞREN DİYE BEN HEP BURDAYIM