4 : Innocence lost

14 1 0
                                    

'ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันดึงสร้อยเธอไป...ไม่คิดว่าคำสาปของยูริเซ็นมันจะกำเริบตอนนั้นพอดี' แคทเธอรีนเอ่ยออกมาในขณะที่เธอถูกวีอุ้มอยู่


ชายหนุ่มยิ้มเล็กๆ เขาไม่คิดโกรธอะไร หากแมวสาวตัวนี้เป็นพันธมิตรที่ดีกับเขา


ถึงตอนนั้นจริงๆก็นึกโกรธอยู่เหมือนกัน


เงือกหนุ่มอุ้มแมวตัวขาวกลับไปยังคฤหาสน์ แขนก็หนีบผ้าคลุมราคาแพงที่เวอร์จิลให้มา เพื่อเอามาคืนผู้เป็นนาย


ถึงเมื่อคืนกริฟฟรินจะเอาไปหนุนนอน...ชายคนนั้นคงไม่รู้หรอก..


'วีจ๊ะ ปล่อยฉันลงเลยก็ได้ ลำบากเธอแย่'

ได้ยินเช่นนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆวางเพื่อนสี่ขาลงบนพื้น


แคทเธอรีนแค่ไม่ชอบเดินจากบ้านพักคนใช้มาถึงตัวบ้านหลัก เพราะตามทางเธอต้องเดินหยิบหญ้าและดิน   เพราะไม่อยากเหนื่อยที่ต้องมานั่งเลียทำความสะอาด วีจึงอาสาอุ้มพาเธอมา


'จะเอาผ้าผืนนั้นไปคืนเวอร์จิลใช่มั้ย ผู้ชายคนนั้นเห็นมาดเข้มแบบนั้น แต่ใจดีมากเลยนะ'


ก็...ใจดีจริงนั้นแหละ    วีคิดในใจ


'เวอร์จิลจะตื่นประมาณแปดโมง...ตอนนี้ก็เก้าโมงแล้ว เขาน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานมั้ง'


แคทเธอรีนเดินนำชายหนุ่ม ทั้งสองขึ้นที่ห้องทำงานของเวอร์จิลตามที่แมวสาวแนะนำ


ก๊อก ก๊อก


ถึงจะรู้สึกเหมือนนายใหญ่ของบ้านจะไม่ได้ใจร้ายใจดำเหมือนที่สาวใช้คนอื่นบอก  แต่เขาก็รู้สึกอึดอัดทุกครั้ง นึกๆดูก็ดีกว่าต้องเจอหน้าดันเต้

Ocean Eyes [NeroV x Mermaid AU ]Where stories live. Discover now