'ขอโทษด้วยนะ ที่ฉันดึงสร้อยเธอไป...ไม่คิดว่าคำสาปของยูริเซ็นมันจะกำเริบตอนนั้นพอดี' แคทเธอรีนเอ่ยออกมาในขณะที่เธอถูกวีอุ้มอยู่
ชายหนุ่มยิ้มเล็กๆ เขาไม่คิดโกรธอะไร หากแมวสาวตัวนี้เป็นพันธมิตรที่ดีกับเขา
ถึงตอนนั้นจริงๆก็นึกโกรธอยู่เหมือนกัน
เงือกหนุ่มอุ้มแมวตัวขาวกลับไปยังคฤหาสน์ แขนก็หนีบผ้าคลุมราคาแพงที่เวอร์จิลให้มา เพื่อเอามาคืนผู้เป็นนาย
ถึงเมื่อคืนกริฟฟรินจะเอาไปหนุนนอน...ชายคนนั้นคงไม่รู้หรอก..
'วีจ๊ะ ปล่อยฉันลงเลยก็ได้ ลำบากเธอแย่'
ได้ยินเช่นนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆวางเพื่อนสี่ขาลงบนพื้น
แคทเธอรีนแค่ไม่ชอบเดินจากบ้านพักคนใช้มาถึงตัวบ้านหลัก เพราะตามทางเธอต้องเดินหยิบหญ้าและดิน เพราะไม่อยากเหนื่อยที่ต้องมานั่งเลียทำความสะอาด วีจึงอาสาอุ้มพาเธอมา
'จะเอาผ้าผืนนั้นไปคืนเวอร์จิลใช่มั้ย ผู้ชายคนนั้นเห็นมาดเข้มแบบนั้น แต่ใจดีมากเลยนะ'
ก็...ใจดีจริงนั้นแหละ วีคิดในใจ
'เวอร์จิลจะตื่นประมาณแปดโมง...ตอนนี้ก็เก้าโมงแล้ว เขาน่าจะอยู่ที่ห้องทำงานมั้ง'
แคทเธอรีนเดินนำชายหนุ่ม ทั้งสองขึ้นที่ห้องทำงานของเวอร์จิลตามที่แมวสาวแนะนำ
ก๊อก ก๊อก
ถึงจะรู้สึกเหมือนนายใหญ่ของบ้านจะไม่ได้ใจร้ายใจดำเหมือนที่สาวใช้คนอื่นบอก แต่เขาก็รู้สึกอึดอัดทุกครั้ง นึกๆดูก็ดีกว่าต้องเจอหน้าดันเต้

YOU ARE READING
Ocean Eyes [NeroV x Mermaid AU ]
Fanfictionเงือกนั้นมีเสียงที่ไพเราะ ข้าขอเสียงเจ้าแลกกับขา ทุกอย่างก้าวคือความปวดร้าว เจ้าจะรับมันไหวหรือ แต่หากชายคนนั้นกลับรักและแต่งงานกับคนอื่น ในคืนแต่งงานของเขา คำสาปจะนำความตายมาให้เจ้าเอง