Akşama doğru telefonuma mesaj gelmişti. Kendimi berbat hissediyordum. Gözlerim mosmordu. Ağlamıştım. Neden ağladığımı da bilmeden ağlamıştım. Hemen gözlerim telefondaki mesajı buldu. Numaraydı. Açtığımda:
-Jennie ben Taehyung. Kapının önündeyim bana 1 dakikanı ayırabilir misin?" yazıyordu. İlk başta camdan baktım yağmur yağıyordu. Taehyung üşümüştür diye düşünerek babamın eskilerden kalan bi montunu aldım ve üzerime hırkamı giydim. Hemen anneme arkadaşımın geldiğini söyleyerek ayakkabılarımı giydim. Daha sonra asnsöre binip aşağıya indim. Taehyung'un üzerinde sadece bir tişört vardı hemen ona babamın eskilerden kalan montunu verdim ve ben de onun yanına gittim:
-Jennie sanırım ben senin 7 senedir seviyorum. 7 senedir beni nereden gördün diyeceksin. Hani küçükken beraber oynadığın sefil sküt olan arkadaşın Taehyung. Ama sanırım bana bi şans verip arkadaş kalabiliriz. Ne dersin?
-Taehyung sen...
-Evet Jennie devamı?
-Sen psikopatsın
-Je-jenn-nie
-Sen gerçk bi psikopatsın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Approach&Taennie
RomanceHayatını çok acı bir şekilde devam ettiren bir çocuk ve o çocuğun yanında olmak isteyen fakat o çocuğa ilgi göstermeyi bilmeyen bir kız çocuk. Peki sen benim çocukluk arkadaşımsın bana ilgi göstermeyi nasıl bilmiyorsun? Ama üstelemeyeceğim çünkü sen...
