Sizi hayata bağlayan o kişiyi bulduğunuzda bambaşka biri olursunuz. Daha iyi birisi...
Ama o kişi sizden alınırsa,işte o zaman neye dönüşürsünüz?
"O Adama sormam gereken sorular var,mhm,hangi hastaneye götürdüler?"
Polis memuru tek kaşını havaya kaldırarak cevapladı soruyu."Hastanede değil. Tedavi olmak istemedi. Kayıtlar ise elimizde."
Maya tecrübeli bir amirdi. Polis memurunun hareketlerindeki donukluğu zeki bir şekilde yorumladı. Kayıtlardaki ayyaş denilen o adamda bir farklılık vardı.Bunu fark edebilmişti ve bunun için kendisiyle bir kez daha gurur duydu.
Polis memuru bilgisayardan kafasını kaldırıp sorgu odasında onları yan gözle izleyen adamı parmağı ile işaret etti.
Maya adamı şöylece bir süzdü. Dağınık uzun sakalları ve sararmış bıyıkları adamın uzun zamandır kendisinde olmadığını doğrular nitelikteydi. Umutsuz bakışları ve kötü giyimi onun ruh halinin hayata yansımış şekli gibi duruyordu.
Ne kadar da iç karartıcı,diye düşündü Maya,adamın bu hale nasıl geldiğini düşünürken,onu bir kez daha süzdüğünü fark etti.Sorgu odasının kapısını yavaşça açtı ve içeriye girerken,yüzüne bir gülümseme yerleştirdi.
"Bana bir iyilik yapıp şu adamları biraz daha dövebilirdin," dedi,boğazını temizledikten sonra sõzlerine devam etti."Kayıtlara bakılırsa bir ara özel serviste çalıştığına bahse varım. Çünkü böyle dövüşmeyi içki içerek öğrenemezsin.Benim adım Maya. Peki senin bir ismin var mı?"
"Tuhaf!" dedi karşısındaki adam,Maya şaşırmış bir edayla onu gözlerken."Bir isme sadece başım beladayken ihtiyacım oluyor." Yine duraksamıştı,kafasını kaldırdı ve Maya'ya baktı."Başım belada mı?"
Maya iki kaşını birden kaldırıp adamın elindeki bardağı inceledi.
"Bilmem sen söyle. Sokaklarda yaşayan sensin. Bazıları yollarını kaybeder, yardıma ihtiyaç duyarlar." Maya adama biraz daha yaklaştı."Peki ya,senin yardıma ihtiyacın var mı?"
Bu cümleyi on beş dakika sonra,saat tam beşte bineceği siyah arabanın sahibinden de duyacağından bihaberdi. Binadan çıkmadan hemen önce memura doğru döndü.
"Avukatım işlemleri halletti artık gidebilir miyim?" Maya kafasını iki yana salladı, eliyle umutsuzca çıkışı gösterdi.
Çıkışa doğru yürüyen adamın iri yapılı, geniş omuzlu vücudu hemen dikkatini çekti. Evsiz birisinin o kasları korumasının mümkün olmadığını biliyordu. Çıkışa yönelirken aniden arkasını döndü, Maya'ya
baktı ve onu bir kez daha şaşırtmaya yetecek olan kelimeler ağzından dökülürken, bıyık altından gülümsüyordu.
"Bana Jason de."
