Youtubers One shots

~Trust~Linzo (deel 2)

2 jaar later

Pov. Link
We zijn alweer een tijd veder, en alles was beter dan ik eigenlijk had kunnen dromen. We zijn met zijn alle op een studie gekomen met camera werk en over computers. Enzo is dit jaar ook op deze school gekomen en heeft al snel toen nieuwe vrienden gevonden, maar tussen ons is er niks veranderd. Milan staat compleet achter ons nu en neemt het vaak voor ons dan ook op, niet iedereen kan er natuurlijk mee eens zijn dat je gay bent, maar dat ga je waarschijnlijk nooit vinden. Mijn ouders zijn nog steeds weg, en ik heb het geaccepteerd en ben veder gegaan met me leven, maar er is één ding gebeurt wat mijn leven veranderd heeft, en dat is dat ik mijn oma gevonden heb. Ze had me opgezocht en eerst geloofde ik het eigenlijk niet maar nu ben ik zo blij dat ze er is, ze is een belangrijk deel geworden voor me leven nu omdat ze alles voor me doet als ik wat nodig heb of als ik het niet meer weet, ze helpt me als ik het nodig heb.

Ik had een nieuwe buurvrouw gekregen, de andere naast ons was verhuisd en al snel kwam zij daar wonen en ze zocht contact op met de buurt, vaak komt ze bij me wat drinken om te praten over alles en ze helpt me veel met financiële dingen.

Genoeg over dat, ik stapte van me scooter af en pakte me tas om vervolgens naar binnen te lopen, ik ging zitten aan een tafel waar de andere al zaten "goeiemorgen" zei ik en de jongens zeiden hetzelfde. "Moest je niet wachten op Enzo?" Vroeg Milan "het is koud buiten, ik zie hem straks wel" zei ik "wie zie je straks?" Ik keek om naar Enzo en ik glimlachte "over de duivel gesproken" zei Jeremy en ik keek hem aan "houd je mond" zei ik en hij lachte en ik draaide me weer om naar Enzo en hij omhelsde me "hallo" zei hij en ik kuste hem "hoe is het?" Vroeg ik "nu beter" zei hij en ik hoorde ze andere kots geluiden maken en ik rolde met me ogen, dat doen ze nou elke keer. "Enzo kom je?" Vroeg Jasmin en ik keek haar aan "ja is goed" zei Enzo en ze liep weg "ik moet gaan, zie ik je straks" vroeg hij aan mij en ik knikte, Enzo drukte een kus op me wang en daarna liep hij weg. Ik heb een hekel aan die Jasmin, ze is een nieuw vriendin van Enzo maar ik zie dat ze meer wilt zijn van hem dan alleen vrienden, en ik zie het aan alles. Hoe ze aan hem hangt, om alles lacht wat hij zegt, Enzo bij mij weg houden en anders krijg ik wel dodelijke naar me toe van haar.

"Ik mag haar echt niet" zei Milan "doe met je mee" mompelde ik, ze weten allemaal hoe zij naar me kijkt, iedereen behalve Enzo. "Ook als ze bij ons thuis is, alles draait om haar, volgens haar dan" zei Milan "en haar stem" zei Pascal "alsof die van jou beter is" zei Jeremy en ik lachte "genoeg over haar, het schiet niks op als je over mensen gaat praten" zei ik "je bent te lief voor mensen Link" zei Don en ik haalde me schouders op "misschien" zei ik "nee je bent het, je doet bijvoorbeeld alles voor Enzo als hij wat nodig heeft, je helpt onze moeder altijd terwijl ze het makkelijk alleen kan" zei Milan "ik help graag en ik hou van Enzo, dus dan vind ik het niet erg om wat voor hem te doen" zei ik.

De bel ging en ik pakte me spullen bij elkaar, pauze eindelijk. Ik liep naar de Brink en al snel zag ik Enzo aan komen lopen en ik glimlachte, ik omhelsde hem en hij pakte me hand "zullen we naar buiten?" Vroeg hij en ik knikte, soms gaan we samen naar buiten zodat we dan veder niemand om ons heen hebben en eigenlijk alleen elkaar. Hij ging op de bank zitten en ik kwam naast hem zitten "wat is er? Je bent zo stil" vroeg ik en Enzo keek me aan "ben gewoon moe" zei hij "niet veel geslapen?" Vroeg ik en hij schudde zijn hoofd "Jasmin hield me vannacht wakker omdat ze niet kon slapen" zei Enzo "en dan moet jij dus ook wakker blijven?" Vroeg ik "ze bleef maar praten, en als ik zei dat ik wilde ophangen had ze weer wat waardoor ik weer moest luisteren tot ze zelf moe werdt" zei hij "ik snap niet dat je niet gewoon ophing, dat zij niet moe is betekent niet dat ze jou wakker mag houden" zei ik "het is niet erg" zei hij en ik legde me hoofd op zijn schouder "kan ik vanmiddag met jou mee naar huis? Vroeg hij "tuurlijk, dat weet je" zei ik en hij glimlachte "weet ik" zei hij en ik glimlachte.