Üvey Kanka

-9-

"Zeynep!"

Bomboş kaldırım da yürürken,arkamdan gelen seslere aldırmıyorum.

"Hadi ama Zeynep! Küsmiceksin değil mi?"

"Gidin başımdan."

Diye bağırıyorum.Hiç arkamı dönmeden.

"Salak mısın lan sen!"

Arkamdan gelen sesler kulaklarımı tırmalıyor resmen.Fakat aldırmıyorum.Akıllarının başına gelmesi lazım.En azından değerimi anlayana kadar.

"Tamam o zaman.Bak biz gidiyoruz.Kendimize yeni bir arkadaş bulucaz.Bak gidiyoruz."

Biran duraksayıp,kafama yere eğiyorum.Onlara yavaşca dönüp;

"Hemen şimdi burdan gitmezseniz.Birdaha yüzümü görmezsiniz gerizekalılar."

Tekrar arkamı dönüp,son deparımla koşuyorum.

°~°~°

"Zeyneğöpp"

Ömer'in başımda ciyaklamasıyla yataktan fırlıyorum.

"Sana kaç kerem dedim! Bana Zeynep demiceksin abla..- Off herneyse beni rahat bırak uyumak istiyorum."

Diyip kendimi yüzüstü sıcak yatağıma bırakıyorum.

"Ya of kalksana! Annem kızıyo! Bu kaçıncı bağırışım haberin var mı!"

"Siktirgit."

"Tamam gidiyorum ama unutma geri geleceğim.Bam bam barap bam bam barap."

Asker selamıyla dışarıya çıkan Ömer'i tek gözümle seyrediyorum.

°~°~°

"Hocam geç kaldığım için özür dilerim."

"Geç kızım."

Diyince hızlı adımlarla yerime geçmek istiyorum.Fakat yerimde oturan Gizem'i gördüğümde affalıyorum.

"Kalk Gizem."

Gizem alaylı bir bakışla kafasını yukarı kaldırıp bana bakıyor.

"Cıkss.Ol-maz."

Kafamı yukarı kaldırıp ya sabır çektikten sonra tekrar ona dönüyorum.

Biraz aşağı eğilip,kulağına yaklaşıyorum.

"Eğer hemen şimdi yerimden kalkmazsan,bil bakalım napabilirim?"

"Zeynep kızım otursana."

Diyen hocaya bakıp Gizem'in gömleğinden tutuyorum ve ayağa kaldırıyorum.

"Arkadaşımız da yerine geçiyodu hocam."

Kendimi sırama atarken masanın üzerinde kitapları toplayarak,başımda dikilen Gizem'in eline tutuşturuyorum.

"Defol salak."

Diye tısladıktan sonra bizi izleyen hocaya dönüp,en yalancı gülüsememi sunuyorum.

Hoca ayıplayarak tahtasına dönerken,Gizem'se benden en uzak olan sıraya oturuyor.

Dersi dinlemek yerine kafamı sıraya koyuyorum ve masamın altından wattpad hikayelerinden birini okuyorum.

Çaktırmadan eski(!) arkadaşlarıma bakıyorum.İşte.Tüm sınıftan farklı olduğumuzu gösteren şey,hiçbirimizin dersi dinlememesi.

Zil çaldığın da,bana hep sırnaşan fakat yüz vermediğim Umut'un yanına gidiyorum.Ok tarafından kıskanılıyorduk.Çünkü yere göre sığmıcak bir dostluğumuz vardı.