kofuku's pov:
–მე ვარ კიმ კოfუკუ 17–წლის სეულიდან. მყავს ორი მეგობარი:პაკ ბიშამონი,რომელსაც ბიშას ვეძახი, ხოლო მეორე მინ ჰიორი, რომელსაც ჰიო–ჰიო–ს ვეძახი...
–დილით ადრე ავდექი და მოვემზადე, უეცრად ტელეფონის ზარის ხმა ისმის:ტრრრ–ტრრრ:
ბიშა–ქალო მზად ხარ?
მე–კეეეე.სადანა ხარ შენ ქალუსია?
ბიშა–ბალახვარში კიბეები როა ეეე მანდ.
მე–მაცადე ჟიგულით მოგაკითხავ–ვუთხარი დაბლა ჩავედი და გარეთ გავედი.იქ ბიშა დამხვდა მანქანას მიყუდებული:
ბიშა–დაბრძანდით ქალბატონო გველაძუა–კარი გამიღო და ხელით მიბიძგა დასაჯდომად. მეც დავჯექი და დავადექით სკოლის, უფროსწორად ჯოჯოხეთის გზას. მანქანაში–aisyah jatuh cinta pada jamila-გვქონდა ჩართული და ბიშა ბოლოხმაზე წრიპინებდა ისე, რომ პაპაჩემის პაპის, შორეული ნათესავის, მენჯების, გარეული ბიძაშვილის თმის ჭუჭყის მოლეკულას, ესმოდა დედამიწის ბირთვში. (ტიტუ რას ვღადაობ)
–სკოლაში რომ შევედით ჰიორი დაგვადგა თავზე:
ჰიო–რას შვრებით ხარ–კამეჩნო?
ბიშა–ტვინს გიხნავ ისე,რომ მეორედ მოხვნა არ დაგჭირდეს
მე–წამოდით ზარი მაინც 20–წუთშია და კაფეტერიაში ყავა დავლიოთ
ბიშა&ჰიო–ok
–კაფეტერიაში ჩევეით და ტვინის მოხვნ–მოცელვა დევიწყეთ:
ბიშა–ქალავ's ერთი იდეა მაქვს.
ჰიო–მიდი, მიდი წამოაყრანტალე
ბიშა–აქვე ახლოს ბინა ხომ არ ვიყიდოთ და ერთად ვიცხოვროთ?
მე–კარგი აზრია
ჰიო–მაშინ ხვალ შევარჩიოთ
ბიშა–კარგი
–მალევე კაფეტერიაში სამი სიმპაწიაგა გაეძრო:
ჰიო–ჰეი ნახეთ რა ზეგზი სამეული მოდის
