"Bes, Panu na yan? Baka mamaya wala ka ng trabaho? Bat ba naman kasi sinagot sagot mo yung tunay na Boss natin?"- nag aalalang sabi ni Nathalie sakin, she even clung to my arm.
Naglalakad kami ngayon sa hallway ng University kung saan kami pumapasok.
Kinwento ko kasi sakanya yung tungkol sa nalaman ko kay Calix Roberto. At ayan kanina pa siya nag aalala. Ako din naman, kagabi pa nga eh, feeling ko nga nagmukha na akong zombie dahil napuyat ako sa kakaisip dun. Madaling araw na ako nakatulog.
"Ikaw kasi, bakit hindi mo man lang sinabi na yung lalaking yun pala ang may ari ng A&A."- sinisi ko pa siya.
"Hindi ko din naman alam ah. Panu hindi naman siya pumupunta dun. Tsaka si Boss George, wala namang sinasabi sakin."- she defended herself and sighed.
"Isa pa yun si Boss, hindi man lang niya ipinakilala ng maayos yung lalaking iyon kagabi, akala ko talaga costumer lang siya."- nanlulumo kong tugon.
"Pero, mukha naman siyang mabait. Tsaka ang gwapo niya."- she even managed to praised that asshole.
Gwapo like, argh. Mayabang mana pa.
"Ang yabang kaya nun." I stated.
"Diba nga hinatid ka pa niya?" - she asked.
"Oo. Pero hindi porke hinatid niya ako mabait na siya."- pangangatwiran ko.
"Pero gwapo nuh."- here she go again.
Ok fine, I mean pwede na rin.
"Hayy. Ewan ko sayo."
"Kamusta naman yung jowabels mong Chinito?"- pag iiba niya ng topic.
"Okay naman daw siya. Tumawag nga kagabi eh."- natutuwa kong ibinalita.
"Talaga ba? Buti naman at naalala ka pa niya?"- she sarcastically said.
"Ito naman. Hoyy kahit pano mahal ako nun. Hindi ako kakalimutan nun."
"Sus. Mahal ka ba talaga? Eh bat hangga ngayon di ka pa niya ipinapakilala sa pamilya niya."
Itong bestfriend ko hindi ko talaga maintindihan kung minsan. I don't even understand kung bakit ayaw niya sa boyfriend ko. Wala naman akong masabi dun bukod sa gwapo at mayaman na mabait pa. Lagi niyang sinasabi sakin na wala daw siyang tiwala dun. Mukhang chic boy. At kung ano ano pa. Kaya nga pag kasama ko si bf noon, lagi siyang umiiwas. Pero nung nagtagal naman na, nagiging okay na rin sakanya. Pero ngayon mukhang inis nanaman siya. Kinukwento ko kasi sakanya na hindi na siya madalas makatawag sakin. Naku may babae na yun dun. Laging niyang pilit na sinasabi. Minsan napapaisip na rin ako, baka nga totoo, pero pag tumawag na siya, nakakalimutan ko naman. Ewan ko ba marinig ko lang ang husky voice niya pakiramdam ko hinihili na niya ako. I just love hearing his voice. I mean I really do.
"Alam mo namang busy yun. Naiintindihan ko naman siya no."
"Okay. Sabi mo! Pero alam mo bes, sana dumating na talaga yung totoo mong prince charming, yung maglalayo sayo sa mga maldita mong kamag anak."
"Psh. NHATALIE FAITH MARIANO"- sinabi ko ang boung pangalan niya, sign ko yun na ayaw ko sa topic namin.
My life isn't a fairy tale.
"okay fine... itext mo ako pag naunang natapos class mo. Bye bessy."- paalam niya ng malapit na ako sa classroom ko bago siya dumeritso sa classroom niya.
Nag wave pa ako as a farewell.
***
The bell rang and it signaled classes dismissal.
YOU ARE READING
PLAYFUL HEARTS
FanfictionLahat naman tayo ang gustong makasama habang buhay ay yung taong mahal natin at mahal din tayo, pero sa sitwasyon ni Calix at Nicole gugustuhin parin kaya nilang makasama ang isat isa kung may masasaktan sila?
